บทที่14-2

1489 คำ

หัวใจของเธอหวิวโหวงทุกครั้งที่เขาทำราวกับว่าไม่เห็นเธอในสายตา บางทีความรวดร้าวก็วิ่งเข้าใส่กล้ามเนื้อในอกข้างซ้ายจนปวดหนึบ บางครั้งกระบอกตาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาเสียดื้อๆ กับทีท่าเย็นชาของเขา และปัญหานี้มันก็รบกวนจิตใจของเธอจนบางครั้งไม่เป็นอันทำอะไร เธอควรจะคุยกับเขาให้รู้เรื่อง เธอไม่ชอบใจเลยที่เขาทำราวกับว่าเธอเป็นอากาศธาตุ ยอมถูกเขาดุดีกว่าให้เขาทำมึนตึงเฉยชาใส่แบบนี้ เธอต้องคุยกับเขาให้ได้ เป็นไงเป็นกัน หลังจากที่ได้ข้อมูลจากสะอิ้งและสะอาดว่าเทอร์รี่อยู่ที่ห้องนั่งเล่น ด้วยความรีบร้อนวันวิสาจึงตรงดิ่งไปยังที่หมายทันทีโดยที่ยังไม่ทันได้ฟังสองสาวใช้พูดจบประโยคด้วยซ้ำ “สะอิ้ง เมื่อกี้พี่น้ำขิงได้ยินที่เราบอกว่าคุณเทอร์รี่กำลังมีแขกหรือเปล่า” สะอาดถามสะอิ้งอย่างขอความเห็น เพราะตอนที่เธอเอ่ยท้ายประโยควันวิสาก็จ้ำอ้าวไปเสียแล้ว “ฉันว่าไม่นะ” สองสาวใช้ทำได้เพียงพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ออกมา งานนี้ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม