เทอร์รี่ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้างภายในห้องนอน คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่น ครุ่นคิดถึงสีหน้าของวันวิสาที่แทบจะไร้สีเลือดยามที่เห็นเขากำลังจูบกับเอมิเลีย และดูซีดเผือดมากยิ่งขึ้นยามที่เอมิเลียบอกว่าเป็นแฟนเขา
ทำไมใบหน้าที่ไร้สีเลือดของเธอต้องทำให้เขารู้สึกแย่กันด้วย
เทอร์รี่พยายามคิดหาถึงสาเหตุอยู่พักใหญ่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้คำตอบรู้เพียงแต่ว่ากลิ่นกายหอมๆ นั่นมีอิทธิพลต่อร่างกายของเขาจนน่าใจหาย ไม่ใช่สิ ทั้งหมดที่รวมกันเป็นเธอนั่นละ ทั้งๆ ที่ไม่เคยมีปฏิกิริยาแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน และทั้งๆ ที่เขาเจอกับเธอได้เพียงไม่นานด้วยซ้ำ เขาจึงพยายามพาตัวเองให้ออกห่างจากเธอ แต่ดูเหมือนความพยายามของเขาจะไม่เป็นผล เพราะยิ่งเขาพยายามร่างกายของเขามันก็ยิ่งเรียกร้อง
ให้ตายเถอะ เขาไม่อยากรู้สึกอย่างนี้เลย อึดอัดชะมัด
เทอร์รี่ลงมาที่ชั้นล่างช่วงเวลาหกโมงเย็น เขาเผื่อเวลาสำหรับที่จะเดินทางไปรับประทานมื้อ
