“คุณเทอร์รี่คะ ฉันมีเรื่องจะขออนุญาตค่ะ”
วันวิสาบอกเสียงสั่นน้อยๆ การที่เขาตอบรับสายเธอเสียงเรียบทำให้เธอคาดเดาไปถึงสีหน้าของเขาอย่างเห็นได้ชัดคงจะหน้าบึ้งอยู่ล่ะสินะ
“เรื่องอะไร”
“คือว่าจะขออนุญาตกลับค่ำหน่อยน่ะค่ะ ไปทำธุระกับเพื่อนรุ่นพี่”
“เพื่อนรุ่นพี่? ใช่คนที่คุณถือวิสาสะออกไปหาครั้งก่อนโดยไม่ได้ขออนุญาตผมหรือเปล่า” คำถามที่ส่งกลับมาพร้อมคำต่อว่าที่แฝงในเนื้อหา ทำให้วันวิสายู่หน้าก่อนจะตอบกลับไป
“ใช่ค่ะ”
“รุ่นพี่ของคุณเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” คำถามจากปลายสายทำให้คิ้วสวยต้องขมวดเข้าหากันแน่น
รุ่นพี่ของเธอจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขาด้วย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาเบ้ปากนิดๆ ก่อนจะรีบตอบกลับอย่างตัดบท
“ผู้ชายค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ ฉันรีบ” ว่าจบวันวิสาก็กดวางสาย โดยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบรับหรือปฏิเสธ ช่างเถอะ ถือเสียว่าเธอได้ขออนุญาตเขาแล้วนี่
ส่วนปลายสายได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
