“ตั้งแต่เราเจอกัน คุณพูดคำว่าขอโทษเป็นร้อยครั้งแล้วละมั้ง และครั้งนี้มันก็ไร้ประโยชน์ที่จะพูดคำนั้นอีก เพราะผมเบื่อที่จะฟัง”
“ตะ…แต่ว่าที่ฉันทำร้ายคุณก็เพราะต้องป้องกันตัวเองนะคะ”
คนตัวเล็กพยายามหาเหตุผลขึ้นมากล่าวอ้างและพยายามขืนตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแรงไปในคราวเดียวกัน แต่ทุกครั้งที่เธอพยายามทำแบบนั้น อ้อมแขนแข็งแรงกลับรัดเธอแน่นมากยิ่งขึ้น
“ป้องกันตัว? แต่เท่าที่เห็นผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนะ”
ไม่ได้ทำอะไรเธอ เฮอะ ท่าทีและคำพูดที่คุกคามเธอแบบนั้น ยังเรียกว่าไม่ได้ทำอะไรเธอได้อีกหรือไง ร้ายกาจที่สุด
เมื่อจนปัญญาที่จะยกเหตุผลขึ้นมากล่าวอ้าง วันวิสาจึงลองเปลี่ยนวิธีการที่จะเอาตัวรอดดูบ้าง
“คุณเทอร์รี่ปล่อยฉันเถอะนะคะ กอดฉันไว้แบบนี้ ใครมาเห็นเข้า คุณจะเสียหายได้นะคะ”
เทอร์รี่เกือบจะหลุดขำเพราะคำพูดของคนในอ้อมแขน คิดได้อย่างไรว่าเขาจะเป็นฝ่ายเสียหาย น่าจะบอกว่าตัวเองเป็นฝ่ายเสียหายน่าจะ
