มือเล็กหยิบขวดครีมอาบน้ำที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เทมันใส่อุ้งมือในปริมาณพอเหมาะ ก่อนจะประกบมือทั้งสองข้างเข้าหากัน ค่อยๆ ถูจนเกิดฟอง
“เร็วๆ สิ ตัวผมจะเปื่อยอยู่แล้วนะ”
“ค่ะๆ”
วันวิสาขานรับอย่างลนลาน ก่อนจะรีบวางมือเล็กทั้งสองข้างที่มีฟองอยู่เต็มมือลงบนบ่ากว้าง มือเล็กพยายามลูบไล้ครีมอาบน้ำจนทั่วเรือนกายกำยำที่โผล่พ้นน้ำอย่างรวดเร็ว
“สะ…เสร็จแล้วค่ะ” วันวิสาบอกพร้อมๆ กับยกมือบางออกจากเรือนกายกำยำ “ฉันจะออกไปรอข้างนอก จะได้เตรียมเสื้อผ้าไว้ให้คุณด้วย”
เมื่อร่างสูงไม่ว่าอะไร ร่างเล็กจึงค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ก้าวเดินไปได้เพียงสองสามก้าวก็ต้องชะงัก
“บางทีผมว่าเราน่าจะอาบน้ำพร้อมกัน จะได้ประหยัดเวลา คุณว่าไหม”
“มะ…ไม่เป็นไร ขอบคุณนะคะ”
ตอบแค่นั้นแล้วรีบพาตัวเองออกมาด้านนอก โดยไม่รอให้เขาตอบรับหรือปฏิเสธในสิ่งที่เธอร้องบอก หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำรัวเพียงแค่คิดถึงตอนที่เธอลงไปแช่ในอ่า
