อุ้งมือคุณสิงห์

บทที่2 ความปั่นป่วนในร่างกาย

การเข้ามาเป็นเด็กอุปการะของบ้านอธิฐ์โภคินไม่ได้สุขสบายอย่างที่คิด ลลินดาเจียมเนื้อเจียมตัวดีว่าอยู่ในฐานะเด็กกำพร้าที่สีหราชอุปการะเลี้ยงดู หญิงสาวยอมลงมานอนอยู่บนข้างในห้องชั้นข้างล่างของบ้านตามความต้องการของเชยชม และเธอก็รู้ตัวเองดีว่ามาอาศัยอยู่บ้านเขาด้วยความใจดีมีเมตตาของพิวัฒน์

อีกไม่กี่วันลลินดาใกล้สอบจบปีสี่ เหลือสอบอีกสองสามวัน ชีวิตที่อยู่ในกรงทองใกล้กลายเป็นอิสระจากบ้านหลังนี้ตามข้อตกลงของสัญญาการเลี้ยงดู บ้านที่เธอเคยอยู่กลับผูกพันอย่างน่าใจหายพร้อมหัวใจผูกติดอยู่กับผู้ชายขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจคนหนึ่ง คนที่เธอแอบหลงรักข้างเดียว

“อยู่ในนี้ก่อนนะเจ้าก้อนหัวใจของฉัน เดี๋ยวฉันจะกลับมา”

บอกยิ้มนิด ๆ ขณะปลดสร้อยเพชรราคาแพงเกินกว่าตัวเธอด้วยซ้ำเข้ามาไว้กล่องเก็บรักษาอย่างดี สร้อยเพชรสร้อยนี้คือตัวแทนใจ

จากนั้นลลินดาเปลี่ยนชุดเดิมเป็นชุดใหม่ที่เขาบอกว่าโป๊มากเกินเพื่อลงไปช่วยอุษา แม่บ้านใหญ่ใจดีสำหรับเธอคนเดียวคอยเข้าข้างตลอดเวลา คอยทำอาหารเย็นให้เจ้าของบ้านรับประทาน

ซึ่งทุกครั้งเธอชอบปลีกตัวเข้ามากินข้าวหลังบ้านคนเดียว ไม่กล้าเสนอหน้าร่วมโต๊ะอาหาร เกรงใจสายตาของสีหราชลอบมองเธอจนคนตัวเล็กแอบอึดอัด และคำพูดของเชยชมทำให้เธออึดอัดใจ

‘ก็แค่เด็กอุปการะไม่สมควรมีสิทธิ์เข้ามานั่งเทียบเท่ากับเจ้านายของตัวเอง อย่าคิดว่าลูกชายกับสามีฉันคอยให้ท้ายเธอแล้วจะทำอะไรก็ได้ เป็นหลานสาวของเพื่อนตาสิงห์ที่ไม่มีอะไรเลยเท่านั้นแหละ’

ลลินดาไม่เคยหยุดนิ่งเฉย หญิงสาวสำนึกพระคุณของคนที่ชุบชีวิตครั้งใหม่ ยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนสีหราชส่งเสียเงินมาจ่ายค่าเทอมมานับสี่ปี เธอไม่เกี่ยงกับการโชว์ฝีมือทำอาหารให้กับพวกเขาลิ้มลองชิมรสชาติ

ชีวิตเธอเป็นของสีหราช ไม่ว่าเขาต้องการให้เธอทำอะไร ลลินดาพร้อมยินดีทำทุกอย่างเพื่อปรารถนาให้เขามีความสุข

“มีอะไรให้ลิลลี่ช่วยมั้ยคะป้าอุษา นี่ลิลลี่ลงมาช้าเกินไปหรือเปล่าคะ”

ลลินดาเสียงสดใสพร้อมแจกรอยยิ้มหวานทันทีที่ร่างอรชรสวมใส่ผ้ากันเปื้อนเตรียมตัวช่วยแม่บ้านใหญ่ทำอาหารให้ครอบครัวเขาทานเป็นเวลาประจำหกโมงเย็น และเธอจำเมนูโปรดของสีหราชว่าเขาชอบหรือไม่ชอบกินอะไร

และเมนูพิเศษใส่หัวใจของลลินดาให้เขาลองชิมคือเนื้ออบซอสที่เคยโปรดปรานมากสุด หญิงสาวไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใดเขาถึงชอบเมนูนี้พิเศษถึงขนาดประกาศกร้าวไม่ชอบ เข้าขั้นเกลียด

“เนื้ออบซอสใหม่ฝีมือลิลลี่ แน่นอนว่ารสชาติจะไม่เหมือนเดิม คุณสิงห์จะต้องติดใจฝีมือลิลลี่ล้านเปอร์เซ็นต์”

เป็นอย่างที่ลลินดามั่นใจสูง สีหราชกวาดชิมเนื้ออบซอสรสชาติใหม่จนหมดเกลี้ยง ทางด้านพิวัฒน์ เชยชมยอมรับเรื่องรสชาติอาหารของเด็กอุปการะอย่างเธอตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ครั้งแรก ติดใจรสชาติของมันแทบไม่อยากกินฝีมือป้าอุษาด้วยซ้ำ

“กินอิ่มแล้วเหรอลูกลิลลี่ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปสอบ กินเยอะ ๆ นะจะได้มีแรงอ่านหนังสือเตรียมสอบ ป้าเป็นห่วง”

“ขอบคุณคุณป้าอุษา แต่ช่วงนี้ลิลลี่ควบคุมน้ำหนักอยู่ ลิลลี่กำลังเรียนจบแล้ว ลิลลี่คงไม่ได้อยู่กับป้าอุษาอีกแล้วใช่ไหมคะ”

อุษาเปรียบเสมือนแม่ของเธอคนที่สองรองจากแม่แท้ ๆ ทอดทิ้งเธอไปตั้งแต่แบเบาะ ลลินดาผูกพันกับอุษาหลายกว่าปี อุษาให้ความรักและเอ็นดูจนเธอรู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตคุณค่าเพื่อใครสักคน และสัญญาข้อตกลงการอุปการะเด็กเข้ามาเลี้ยงใกล้หมด

หลังลลินดาเรียนจบและยื่นใบสมัครงานหางานทำเลี้ยงชีพด้วยตัวเองได้แล้ว สิทธิ์ขาดของการเป็นเด็กเลี้ยงสีหราชจะสิ้นสุดทันทีที่เธอออกจากบ้านอธิฐ์โภคิน

“ลิลลี่ ถ้าหากหนูคิดถึงป้า หนูกลับมาเยี่ยมป้าก็ได้ ป้าอยากเห็นหนูมีชีวิตที่ดีกว่าเป็นแบบนี้ ลิลลี่ยังสาว ยังสวยแถมโสดสนิท ป้าเชื่อว่าคงมีพวกผู้ชายหน้าตาดีหลงเข้ามาจีบหนูลิลลี่เป็นแฟนแน่นอนจ้ะ”

อุษาบอกกับลลินดาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ตัวเธอรักและเอ็นดู ต้องการให้เด็กสาวออกไปมีชีวิตใหม่ดีกว่ามาทำหน้าที่เหมือนสาวใช้คนหนึ่ง ถือว่ามีเจ้านายคอยคุ้มกะลาหัวอย่างสีหราช

ลลินดาจึงช่วยทำงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังกลับมาจากมหาวิทยาลัย และสิ่งที่โปรดปรานมากคือการทำอาหารให้กับคนที่เธอแอบชอบ คนคนนั้นคือผู้ปกครองของเธอ

“ไม่มีหรอกค่ะ ลิลลี่รู้ตัวว่าลิลลี่ไม่สวย ไม่มีเสน่ห์ดึงดูด อีกอย่างตอนนี้คุณสิงห์สั่งห้ามให้ลิลลี่มีแฟน ลิลลี่ไม่คิดจะมีใครหรอกค่ะ” ตอบแม่บ้านใหญ่ไปด้วยท่าทางสบาย ๆ เหมือนว่าเธอมีใครคนหนึ่งแอบชอบและไม่ยอมให้ผู้ชายคนอื่นเข้ามานั่งข้างในพื้นที่หัวใจ

“หรือว่าลูกลิลลี่ของป้าอุษาแอบมีใครอยู่กันจ๊ะ ใครกันเหรอที่ทำให้ลูกลิลลี่หน้าแดงก่ำเป็นตำลึง”

“ลิลลี่ต้องไปอ่านหนังสือเพื่อสอบวันพรุ่งนี้ ลิลลี่ขอตัวก่อนนะคะ”

สาวเจ้าหน้าแดงร้อนผ่าวอย่างไม่รู้ตัว แอบยกมือแตะแก้มนวลเบา ๆ ก่อนบ่ายเบี่ยงขอตัวหลบหลีกอุษาเดินเข้าข้างในห้องของเธอ

ลลินดาไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าคนแอบชอบมานานหลายปีคือสีหราช คุณคนเดียวในหัวใจ เก็บซ่อนความรู้สึกแอบรักข้างเดียว ทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เขาฝ่ายเดียว แม้ว่าสีหราชไม่เคยเห็นคุณค่าความรักบริสุทธิ์ของเธอก็ตาม

“ขอแค่ได้ทำสิ่งให้กับคุณสิงห์ของลิลลี่เพียงเล็กน้อย ลิลลี่ก็ยอมหลีกทางเพื่อให้คุณสิงห์เจอคนที่เหมาะสมและคู่ควรกว่า” และนักธุรกิจชื่อดังคงไม่ตาต่ำสนใจเด็กอุปการะตัวเอง กฎห้ามของสีหราชคือไม่เป็นสมภารกินไก่วัด!

……

ลลินดาอ่านหนังสือสอบค่อนข้างดึกมากแล้ว เสียงท้องร้องประท้วงบ่งบอกว่าหิว ต้องการอะไรรองท้อง หญิงสาวเห็นว่าไฟในบ้านปิดหมดแล้วแอบย่องเข้ามาในครัว เปิดตู้เย็นหวังจะหาของกิน

“มาทำอะไรตรงนี้ เป็นโจรขโมยหรือยังไง”

น้ำเสียงเข้มดุดันพร้อมสีหราชเดินเข้ามาในครัว ชายหนุ่มต้องการออกมาหาน้ำเปล่าขึ้นไปดื่ม ไม่คิดว่าเจอหัวเด็กแอบขโมยของกินตอนกลางดึก ยิ่งเธอตื่นตระหนกกลัวตกใจ เขายิ่งอยากแกล้ง

“อุ๊ย! คุณสิงห์ คือ...คือว่า”

เสียงตะกุกตะกัก ปากคอเธอสั่นไปหมดกับสายตาคมกริบจับมองเธอหอบเอาขนมขบเคี้ยว น้ำดื่มของกินเหมือนว่าเธอขโมยของของเขา

“มีอะไรจะแก้ตัวมั้ย”

“ไม่มีค่ะ ลิลลี่เป็นคนค่อนข้างหิวบ่อยนะคะ ลิลลี่อ่านหนังสือสอบดึก ลิลลี่ก็หิวแบบนี้เป็นธรรมดา ไม่ได้ขโมยของใครนะคะ”

“เอาไปกินเถอะ ฉันไม่ว่า แต่กินแล้วก็อย่าลืมแปรงฟันด้วย เดี๋ยวฟันผุขึ้นมาแหละ”

สีหราชบอกเธอที่กำลังตื่นตัวเหมือนทำผิดอะไรสักอย่างด้วยสีหน้านิ่ง ข้างในเขาแอบขบขันกับท่าทีเด็กอุปการะของตน

“ค่ะ แล้วคุณสิงห์เข้ามาในครัวทำไมกลางดึกแบบนี้ล่ะคะ หรือว่าหิวกลางดึกเหมือนลิลลี่ เอาของของลิลลี่ไปก็ได้นะคะ ลิลลี่แบ่งครึ่งให้”

ลลินดาทำดีเต็มใจหยิบยื่นแบ่งของกินกลางดึกให้ผู้ปกครองครึ่งหนึ่ง แต่สีหราชไม่มีทีท่าว่าสนใจขนมของเธอ แถมค่อย ๆ ขยับก้าวขาเดินใกล้ชิดร่างอรชรอย่างช้า ๆ ความปั่นป่วนในร่างกายสาวร้อนวูบวาบ

เพียงใบหน้าเขาเข้ามาแทบแนบชิดแก้มนวล เธอหลับตาพริ้ม สมองจินตนาการว่าเขาอาจจูบเด็กในปกครองเหมือนนิยายรักที่เธอเคยแต่ง แต่ว่า...

สีหราชเบือนหน้าหันมาทางตู้เย็นถูกคนตัวเล็กกีดขวางทางยืนบังไว้ต่างหาก ข้อมือแข็งแรงเปิดตู้เย็นหยิบเอาขวดน้ำเปล่าออกมา ก่อนสนใจว่าหญิงสาวหลับตาพริ้มคนเดียวทำไม เขาสะกิดเธอเบา ๆ

“เป็นอะไร อยากหลับแล้วเหรอถึงได้ยืนหลับกลางอากาศแบบนั้น ง่วงก็ไปนอน อย่าฝืนตัวเองไปมาก สอบได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น”

คำพูดของผู้ชายไร้หัวใจ ทำให้คนฝันหวานคิดฉากโรแมนติกเคลิบเคลิ้มอยู่คนเดียวสะดุดล้มลงในกลางอากาศ นอกจากสีหราชยังจะใจร้ายกับเธอแล้ว แถมยังเดินออกจากบริเวณห้องครัวปล่อยให้ลลินดาจมปลักอยู่คนเดียวอีก

หน้าแตกแล้วสิ ลิลลี่เอ๋ย! รักใครไม่รัก มาดันรักคนไม่มีหัวใจ ไร้ความรู้สึกตายด้านทางเพศอารมณ์