"แล้วที่มึงมาหากูเนี่ย มึงจะให้กูช่วยอะไร?"
"แล้วมึงจะช่วยอะไรกูได้วะ"
"ก็นั่นไง กูช่วยอะไรมึงไม่ได้อยู่แล้ว เพราะคนเดียวที่จะจัดการปัญหานี้ได้ก็คือตัวมึงเอง” ครั้งนี้ไม่มีแววล้อเล่นฉายอยู่ในดวงตาของคนที่นั่งในท่าสบายห่างออกไปไม่มาก
ปัญหาที่ธนากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ เป็นเรื่องใหญ่ระดับประเทศก็จริง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทางออกเสียทีเดียว
อย่างว่า...ธนาเหลือแม่อยู่คนเดียว ก็คงไม่อยากขัดใจ
แต่ก็นั่นแหละ คนมันไม่อยากหาโซ่มาล่ามคอ พอรู้ว่าจะถูกจับคลุมถุงชนก็เลยทำเหมือนโลกกำลังจะแตกวันนี้พรุ่งนี้
"เออกูรู้ แต่มึงก็รู้นี่ว่าคุณนายมยุรีเป็นคนหัวแข็งจะตาย กูอธิบายจุดยืนของกูเท่าไหร่เขาก็ยังยืนกรานจะให้กูแต่งอยู่นั่นแหละ” ยิ่งได้ระบายออกมา ชายหนุ่มก็ยิ่งกลัดกลุ้มและหงุดหงิดมากกว่าเดิม
เขามีแม่อยู่คนเดียว และทุกวันนี้ที่เขาต้องทำงานหนักก็เพื่อหวังจะให้มารดาอยู่สุขสบายไม่ต้องลำบาก ใช้ชีวิตในบั้นปลายอ
