หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
หลังจากที่ฉันกับน้ำตาลมาถึงห้างและช็อปปิ้งไปเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เราสองคนก็มานั่งกินไอติมดับร้อนที่ร้านไอติมเจ้าดังในห้างกันสักหน่อย ระหว่างที่กินไอติมอยู่ก็คุยเรื่องสัพเพเหระทั่วไปแล้วก็เม้าท์เรื่องที่ไปบ้านยายเฮียไคให้น้ำตาลฟังไปด้วย ก่อนจะนั่งกินต่อแล้วมองคู่รักเดินกะหนุงกะหนิงถือดอกไม้กันไปมาผ่านหน้าร้านไปพลางๆ
วันแห่งความรัก คนที่มีความรักมันก็ดูมีความสุขกันแบบนี้สินะ รวมถึงฉันที่นั่งอยู่ตรงนี้ด้วย แค่มองถุงของขวัญที่ซื้อมาเพื่อกลับไปเซอร์ไพรส์ให้เฮียไคฉันก็ยิ้มมีความสุขแล้ว
"แกซื้ออะไรให้เฮียไคอะแพร เห็นมองถุงแล้วยิ้มหน้าบานเชียว" น้ำตาลที่กินไอติมหมดถ้วยแล้วว่าขึ้นพร้อมพยักหน้าไปที่ถุงแบรนด์ดังของฉันที่วางไว้บนเก้าข้างๆ แต่เรื่องอะไรที่ฉันจะบอกให้มันรู้ล่ะ คนแรกที่ต้องรู้คือเฮียไคสิ
เพราะฉะนั้น...
"ไม่บอก" ใช้ค่ะ ฉันตอบน้ำตาลว่าไม่บอก คนที่ได้รับคำตอบนั้นจา
