“สวัสดีค่ะคุณนลินญา ดิฉันแพทย์หญิงชนมนค่ะ เป็นเพื่อนกับหมอภัทร พอดีหมอภัทรไม่สะดวกมาค่ะเลยให้ดิฉันมาช่วยดูแทน มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ”
นลินญาที่คุยกับแพทย์เจ้าของไข้เรื่องอาการของบิดาเรียบร้อยแล้วกำลังจะไปหามารดาที่ห้องสังเกตการ ระหว่างทางก็เจอเข้ากับแพทย์หญิงชนมนที่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจงใจมุ่งหน้ามาที่เธอ
“ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันคุยกับคุณหมอเจ้าของไข้เรียบร้อยแล้วค่ะ พรุ่งนี้ถ้าคุณพ่ออาการทรงตัวก็จะย้ายไปโรงพยาบาลวรกุลอินเตอร์เนชั่นนอลแล้วค่ะ”
“งั้นหรือคะ” ชนมนยิ้ม “แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้เลยนะคะ บอกคุณพยาบาลก็ได้ว่าช่วยติดต่อแพทย์หญิงชนมนให้หน่อย คุณพยาบาลเขาทราบดีค่ะว่าจะติดต่อดิฉันได้ยังไง”
“ขอบคุณมากนะคะ ดิฉันขอตัวก่อน จะไปหาคุณแม่ที่ห้องสังเกตอาการค่ะ แล้วก็จะกลับบ้านเลย”
“ค่ะ”
ชนมนเบี่ยงตัวหลบให้นลินญาได้เดินจากไป แพทย์สาวมองตามแผ่นหลังของอีกฝ่ายไปจนลับสายตาก่อนจะดึงสายตากลับมา
