บทส่งท้าย
“อื๊อ พี่ชินขา...” ดาวิกาเชิดหน้าขึ้นแล้วเปล่งเสียงครางหวานด้วยความรู้สึกรัญจวน สองมือเล็กค้ำยันไว้ที่หน้าอกแกร่งแล้วขยับสะโพกขึ้นลงเป็นจังหวะ ไม่ช้า ไม่เร็ว แต่กลับทำให้เสียวซ่านแทบขาดใจ
เตชินไม่ชอบการถูกควบคุม ทว่าในเวลานี้เขากลับรักและหลงใหลในการตกเป็นทาสสวาทของหญิงสาวที่เป็นเจ้าของหัวใจ ยอมจำนนเธอแล้วทุกทาง ไม่ว่าเธอจะบอกหรือสั่งให้ทำอะไร เขาก็เต็มใจที่จะทำให้ทั้งนั้น
“บี๋ ลุกขึ้นมากอดเค้าหน่อย” เธออ้อนเสียงหวาน เขาก็ตอบรับคำขอโดยการยันตัวขึ้นมานั่งแล้วโอบกอดร่างเล็กเอาไว้ ก่อนจะอ้าปากครอบครองยอดอกที่มันกระเพื่อมล่อตาล่อใจตามจังหวะที่เธอขยับ ชายหนุ่มใช้ลิ้นปาดเลียและดูดดึงอย่างหื่นหระหาย พร้อมทั้งใช้มืออีกข้างกอบกุมและฟอนเฟ้นไปตามแรงอารมณ์
“อืม...ที่รัก” เตชินคำรามเบา ๆ ในลำคอ เมื่อถูกโพรงอ่อนนุ่มของเธอตอดรัดถี่รัวจนแทบจะปริแตก
“อ๊ะ” ดาวิการ้องขึ้นด้วยความตกใจนิด ๆ
