“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” เสียงเอ่ยทักของปรียาภัทรทำให้อารอนเงยหน้าขึ้นมา
“อรุณสวัสดิ์ครับ” อารอนส่งยิ้มบางๆ มาให้เธอ
“ฉัน...ขอเล่นกับมันหน่อยได้ไหม”
“เอาสิ” เมื่ออารอนเอ่ยอนุญาต ปรียาภัทรไม่รอช้า เดินตรงเข้าไปอุ้มเจ้าเลมอนมาไว้ในอ้อมแขนทันที
“อรุณสวัสดิ์เลมอน” ปรียาภัทรเอ่ยทักทายมัน พร้อมกับยื่นริมฝีปากไปจุ๊บปากของมันเบาๆ เจ้าเลมอนครางหงิงๆพร้อมกับส่ายหางดุกดิกอย่างดีใจ
“คุณไม่ควรจูจุ๊บปากของเจ้าเลมอนนะ” อารอนเอ่ยเสียงเข้ม จนปรียาภัทรหันมามองด้วยความแปลกใจ
“อะไรของคุณ แค่นี้เอง ทำเป็นหวงไปได้” อะไรกัน แค่เธอขอจูจุ๊บเจ้าเลมอนแค่นี้เอง เขาจะหวงอะไรมันนักหนาปรียาภัทรบ่นกระปอดกระแปดในใจ
“บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ไง” อารอนบอกเสียงเข้มขึ้นอีก จนปรียาภัทรต้องวางเจ้าเลมอนลงบนพรมตามเดิมอย่างขัดใจ
“ก็ได้ๆ” ปรียาภัทรกระแทกเท้าตึงๆ ตรงไปในครัว ยังบ่นกระปอดกระแปดแบบไม่ให้เขาได้ยิน “คนบ้า นอกจากขี้อ่อยแล้วยั
