เขาเลือกทำข้าวต้มเครื่องเพราะคิดว่าคนป่วยกินอาหารอ่อนๆ น่าจะกลืนได้คล่องคอมากกว่า เขาถือถาดที่มีข้าวต้มเครื่องหนึ่งชาม น้ำเปล่าและน้ำส้มค้นอย่างละหนึ่งแก้วพร้อมยาลดไข้ ตรงเข้าไปยังห้องนอนของปรียาภัทร
เข้ามาถึงก็วางถาดอาหารไว้ที่โต๊ะเล็กข้างหัวเตียง สีหน้าของปรียาภัทรดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่เขาได้เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ อารอนทรุดตัวลงบนเตียงนอนพร้อมกับปลุกปรียาภัทรไปด้วย
“ฮันนี่ ฮันนี่” อารอนเรียกปรียาภัทรอยู่สองสามครั้ง หญิงสาวจึงค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา เมื่อเห็นว่าใครมาเรียกเธอสะดุ้งตัวอย่างตกใจ พร้อมกับค่อยๆ ชันตัวลุกขึ้นในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีอารอนช่วยประคอง
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะ” เสียงแหบแห้งเอ่ยถามคนตรงหน้า
“สักพักแล้วล่ะ” ปรียาภัทรพยักหน้าหงึกๆ เมื่อได้ฟังคำตอบ
“แล้วนี่ทำไมคุณถึงได้ป่วยแบบนี้ล่ะ” อารอนค่อนข้างหงุดหงิดที่เห็นหญิงสาวป่วยขนาดนี้
“คือวันนี้อากาศค่อนข้างแปรปรวนน่ะค่ะ ทีแ
