ภวิกาตื่นแต่เช้าตรู่ วันนี้เธอจะต้องไปบ้านของขจีเพราะเมื่อวานผู้เป็นป้าโทร.มาเร่งเร้าเรื่องค่าใช้จ่ายประจำเดือน หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ร่างแบบบางจึงหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมาพาดบ่าซึ่งภายในนั้นมีสิ่งของจำเป็นที่ต้องพกติดตัวรวมถึงโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์ แล้วเดินออกมานอกห้องนอน
ภวิกาเดินตรงมาที่โซฟาเห็นว่าคนตัวสูงตื่นแล้วแต่ทว่ายังคงมีอาการงัวเงียอยู่บ้าง สังเกตได้จากอีกฝ่ายกำลังใช้หลังมือขยี้ตาเบาๆ ก่อนจะชันตัวลุกขึ้นนั่ง หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจก็ดูเหมือนว่าเขาจะตื่นเต็มตาเพราะเมื่อหันมาเห็นเธอเข้าเขาก็ระบายยิ้มออกมา
“จะไปไหนเหรอครับ”
“แยมจะไปบ้านป้าน่ะค่ะ พี่เท็นจะนอนต่อก่อนก็ได้ ถ้าจะกลับก็ฝากล็อกประตูให้ด้วยนะคะ”
“พี่ไปด้วยได้ไหมครับ”
“คือว่า...” ภวิกาอึกอัก เธอไม่ได้รังเกียจหรือไม่สะดวกใจที่จะให้เขาไปด้วย แต่เกรงว่าถ้าเกิดไปเจอขวัญจีราเข้า ฝ่ายนั้นอาจจะค่อนขอดค
