{วันวาtalk} ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาทีละนิด ก็เห็นผู้ชายสองคนยืนกอดอกจ้องมองฉันอยู่คนนึ่งคือเฟิร์สคลาสอีกคนไม่รู้ ฉันค่อยๆ มองไปรอบๆ ห้องนี้ก็รู้ว่าอยู่ห้องเฟิร์สคลาส ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นรู้แค่ว่ากำลังดูฝุ่นอยู่แล้วภาพตัดเลย ตอนนี้รู้สึกหนักเนื้อหนักตัวมาก ปวดหัวเวียนหน้ายังไงไม่รู้ “วันวา” เฟิร์สคลาสเรียกฉันเบาๆ “..” ฉันพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นแต่ก็ลุกไม่ได้ “ใจเย็นๆ ก่อนสิครับ คุณยิ่งไม่สบายอยู่” ผู้ชายคนที่ยืนอยู่ข้างเฟิร์สคลาสจับฉันให้นอนลงที่เดิม “ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ” “เธอพักผ่อนไม่เพียงพอ ทำไมเธอถึงพักผ่อนไม่เพียงพอวันวาเธอไม่ได้นอนหรอ” เฟิร์สคลาสถามเสียงเข้ม “....” ฉันจะนอนไม่นอนมันเกี่ยวอะไรกับเขารู้แค่วันฉันทำทุกอย่างที่เขาสั่งเรียบร้อยก็พอ “วันวา “เขาถามด้วยเสียงดังพร้อมกับสายตาที่ดุหวังจะเอาคำตอบ “ใจเย็นๆ ดิไอ้เฟิร์ส” ผู้ชายอีกคนห้ามปรามเขาไว้ “ฉันปั่นงาน ขาดเรียนนานตามเ
