ภรรยาสถานะชู้

ตอนที่ 8 หาวิธีทำให้ธารมิกาเลิกรา

ส่งข้อความพร้อมรูปให้สามี ก่อนที่เธอจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวสวย ๆ นัดเพื่อนสาวไปหาร้านอาหารอร่อย ๆ กินฉลองอย่างสะใจที่ทำให้คนอย่างภูธรดิ้นพล่านเหมือนหมาถูกน้ำร้อนลวกได้

ด้านอัยยาที่พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับธงพานิชย์ ทั้งยามนี้หุ้นร้อนแรงดีดตัวขึ้นค้างฟ้าไม่ยอมลงมาอย่างที่คิด เมื่อมีคนขายก็จะมีคนช้อนซื้อทันทีแม้พยายามหาว่าเส้นทางของนักลงทุนมาจากที่ใด แต่ทว่าเธอก็เข้าไม่ถึงข้อมูลนั้นสักที ราวกับเหล่านักลงทุนจะล่วงรู้และไม่มีใครปริปากเรื่องการถือครองหุ้นที่ดีที่สุดของปีเลย

“เป็นไปได้ยังไงนะ” อัยยาที่เดินสายธุรกิจมานานแทบไม่อยากเชื่อว่านี่จะเป็นเรื่องจริง หุ้นของภูธรติดอันดับน่าเชื่อถือ ทั้งข่าวทุกสำนักจับตาดูไม่วางตา จนเมื่อเธอรับสายจากภูธรให้ไปพบกันที่ร้านอาหาร เธอจึงไม่สนใจต่อและเก็บความสงสัยเอาไว้ก่อนจะลุกไปแต่งหน้าแต่งตัวด้วยชุดที่สวยที่สุดเพื่อไปพบปะผู้ชายคนแรกที่เธอคิดจะตกลงปลงใจแต่งงานด้วย

ร้านอาหารหรูในโรงแรมที่เหล่ามหาเศรษฐีมักจะมาดินเนอร์ทั้งในความสัมพันธ์ส่วนตัวและธุรกิจ อัยยารู้สึกว่าหากเธอตัดสินใจแต่งงานกับเขาเธอคิดว่าเธอเลือกไม่ผิดแน่ ๆ เพราะคนที่ให้เกียรติเธอขนาดนี้มีไม่บ่อยนัก ส่วนใหญ่มักจะชวนเธอขึ้นเตียงหลังจากเติมพลังแล้ว

แต่ภูธรไม่เคยคิดเป็นเช่นนั้นเลยสักนิด

อัยยาเดินเข้าไปยังโต๊ะที่จองไว้ พบว่าภูธรรอเธออยู่แล้ว เธอยิ้มแล้วก็โผเข้ากอดทักทายด้วยการหอมแก้มแบบฝรั่ง จากนั้นจึงนั่งตรงข้ามเขาพร้อมแจกยิ้มหว่านเสน่ห์ที่คิดว่าตัวเองมีไม่น้อย

ภูธรยื่นมือไปจับมือของอัยยาเอาไว้ ก่อนจะเริ่มพูดบางอย่าง

“อัยยาครับ ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณ”

อัยยาแสร้งทำเป็นขำ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาอยากพูดเรื่องอะไร “จริงจังแค่ไหนคะ”

“นั่นหมายถึงทั้งชีวิตที่ผมเหลืออยู่ครับ”

“เอ๊ะ...ถ้าอย่างนั้นต้องค่อย ๆ พูดนะคะเดี๋ยวทานข้าวก่อนค่อย ๆ คุยก็ได้ค่ะ เพราะทั้งชีวิตมันนาน” อัยยาหลอกล่ออย่างมีชั้นเชิงให้คนที่คุยด้วยประทับใจและติดกับ

“แล้วถ้าผมบอกว่าคุณจะมาเป็นทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ของผมล่ะครับ อัยยาจะว่ายังไง”

อัยยายิ้มเขินเอานิ้วเรียวกรีดผมทัดหูก่อนจะหลบสายตาอย่างอาย ๆ

“ไม่ได้เจอกันนานไม่นึกว่าคุณหัดพูดคำเลี่ยน ๆ เป็นด้วยนะคะ”

ภูธรกระชับมือก่อนจะบีบเบา ๆ ให้เธอรู้สึกอบอุ่นแล้วพูดต่อ “คำพูดพวกนี้ผมพูดแค่คนที่ผมอยากใช้ชีวิตด้วยเท่านั้นแหละครับ ระหว่างผมกับธารมิกามันคือสัญญาที่ผมต้องทำตาม แต่คุณคือความรัก”

อัยยาเกิดมาขนาดนี้ยังไม่รู้สึกว่ารักใครจนกระทั่งลุ่มหลงขนาดนี้มาก่อน ภูธรนั้นมีชาติตระกูลเหมาะกับเธอที่สุด แต่ว่าหากเขาจะเลิกกับธารมิกามาคบกับเธอมันต้องมีเรื่องวุ่นวายตามมาไม่จบไม่สิ้น

โดยเฉพาะผู้หญิงสองคนที่คุมบังเ**ยนของธงพานิชย์คือสกุลทิพย์และวาววิไล สองคนนี้เป็นคนที่ไม่ยอมให้เธอจูงจมูกง่าย ๆ

“แต่ว่าเรื่องที่ต้องเคลียร์กันยังไม่จบไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเกิดอัยเข้าไปแทรกจะหาว่าเป็นมือที่สามเปล่า ๆ นะคะ”

“อัยครับคุณเชื่อใจผมหรือเปล่าครับ” ภูธรกำลังจะบอกเรื่องสำคัญกับเธอ

“อัยมีเหตุผลอะไรที่จะไม่เชื่อคะ แต่ว่าเราเพิ่งพบกันแล้วเป็นช่วงที่คุณมีปัญหาครอบครัวพอดี” อัยยาตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ แต่ที่แน่ ๆ หุ้นของธงพานิชย์มูลค่าของมันหอมหวานนัก แค่ส่วนแบ่งของภูธรมันก็คิดเป็นมูลค่าหลักพันล้านแล้ว แต่เธอยังไม่แน่ชัดในตัวเลขเอาไว้ให้เขาไว้ใจเธอเสียก่อน ถึงจะสามารถคุยกันลึกลงในรายละเอียดได้

“สัญญาแต่งงานของผมสิ้นสุดพอดีครับ” ภูธรเริ่มพูดขึ้นหลังจากอาหารมาเสิร์ฟแล้ว และนั่นเขาตั้งใจจะบอกเรื่องราวต่าง ๆ ให้เธอฟังให้หมด

“สัญญาแล้วมีข้อผูกมัดที่ดูแล้วจะเสียเปรียบหรือเปล่า เพราะอย่างไรคุณก็แต่งงานกับธารมิกา” อัยยาหลอกถาม เพราะไม่รู้ว่าสัญญาอะไรกัน มันคงต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลสักอย่าง ไม่เช่นนั้นธงพานิชย์ไม่สามารถบังคับคนที่เอาแต่ใจอย่างภูธรได้

แต่เมื่อภูธรจะอ้าปาก กลับมีเสียงหนึ่งที่ดังขึ้นพร้อมกับชายหนุ่มที่เดินเคียงคู่เข้ามา

“อุ๊ยตายจริง...นึกว่าใครหน้าคุ้น ๆ ที่แท้ก็สามีกับเอ่อ...ให้เรียกอะไรดีคะ ชู้ เมียน้อย เมียเก็บ เมียลับ เมีย...”

“ธาร...หยุดพูดพล่อย ๆ เดี๋ยวนี้นะ” ภูธรอยากอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างให้อัยยาฟัง แต่ว่าต้องมีธารมิกามาขัดจังหวะทุกทีเลย ไม่รู้จะตามจองเวรจองกรรมกับเขาไปนานแค่ไหน

“แล้วช่วยแนะนำให้เมียคนนี้ฟังหน่อยสิคะ ว่าผู้หญิงคนนี้อยู่ในฐานะอะไร” ธารมิกาจีบปากจีบคอพูด ทำให้ผู้ชายที่ยืนใกล้ ๆ ซึ่งไม่ใช่คนอื่นไกล แต่เป็นพฤกดนัย พี่ชายของมนชิดาที่วันนี้เพื่อนตัวแสบเทเธอไม่ยอมมาตามนัด แต่ส่งพี่พฤกมาแทน

“เขาเป็นผู้หญิงที่พี่จะให้เกียรติมากที่สุด”

อัยยาได้ฟังคำพูดของภูธรแล้วยิ้มเยาะเชิดหน้าขึ้นทันที ก่อนจะตอบโต้บ้าง ทั้งที่เธอโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวมาสองวันแล้ว

“อัยคงไม่ต้องบอกใช่ไหมคะ ว่าผู้หญิงที่ภูเกลียดจะเป็นใคร”

ธารมิกาฉีกยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านกับคำพูดใด ๆ แต่ทว่าพฤกดนัยที่ทนไม่ได้จึงเอ่ยปากออกมา “ช่วยให้เกียรติธารด้วยนะครับ พูดจาแบบนี้คงรู้นะครับว่าชื่อเสียงของคุณในสังคมจะเป็นยังไง”

พฤกดนัยเตือนผู้ชายที่เป็นสามีของเพื่อนน้องสาว ไม่นึกว่าเขาที่คิดจะเลิกกับน้องสาวแสนน่ารัก กลับไปคบกับผู้หญิงที่ผู้ชายมองปราดเดียวก็รู้ว่าหน้ามีแต่คำว่าเงินสลักอยู่เต็มไปหมด

ภูธรจะไม่รู้จักได้ยังไง นี่เจ้าพ่อสื่อที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย หากมีเรื่องไม่พ้นโดนขุดคุ้ยไม่เลิก แค่ลงข่าววันเดียวก็สามารถถูกสาปเป็นปี และข่าวนี้ก็อยู่ในระบบออนไลน์ไปยาวนานลบไม่ได้อีกด้วย

“อุ้ย...เดือดร้อนแทนกันจริง ๆ เลยนะคะ ว่าแต่ภูว่าควงผู้หญิงอื่น ทีตัวเองล่ะควงผู้ชายไม่เห็นพูด”

“อัยยาพอเถอะ” ภูธรกระชับมือให้อัยยาหยุด เพราะเขารู้จักพฤกดนัยดี เป็นพี่ชายของมนชิดาเพื่อนของธารมิกา ต่อให้แซะอย่างไรก็ไม่ใช่เรื่องจริงเพราะความสนิทสนมของบ้านนี้กับธารมิกาค่อนข้างมาก เขายังพบปะกับพฤกดนัยและได้หน้าสื่ออยู่บ่อยครั้ง

“ภูก็อย่าไปยอมเลยค่ะ ไหน ๆ ก็จะเลิกกันแล้วภูจะกลัวอยู่ทำไมคะ อัยรู้ว่าธารมิกาก็แค่ผู้หญิงที่โดนตระกูลทอดทิ้งไปแล้ว หลังจากพ่อของเธอตายไป” อัยยาพูดอย่างมีข้อมูล ธนาธิปประกาศตัดขาดไม่เกี่ยวข้องกับธารมิกาตั้งแต่ธนสิษฐ์ตายไป ออกข่าวครึกโครมเรื่องปัญหาภายในที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือธุรกิจของธงพานิชย์จนไม่ลืมหูลืมตา แต่เมื่อธงพานิชย์ยืนได้ธารมิกาที่หน้าโง่กลับโดนเขี่ยทิ้งในที่สุด

“นี่คุณอัยยา ผมคิดว่าคุณไม่รู้จริงอย่าเที่ยวพูดมั่วดีกว่า” พฤกดนัยเตือนผู้หญิงที่ดูถูกคนอื่นด้วยความหวังดี

“พี่พฤกพอเถอะค่ะ อย่าเปลืองน้ำลายเลย คนบางคนมีปากก็อยากพูดเหมือนหมามีปากก็อยากแต่จะเห่า”

“นี่...ช่วยสุภาพด้วยนะธาร” ภูธรเป็นเดือดเป็นร้อนแทนอัยยา จนธารมิกาแสยะยิ้มให้

“ทำไมคะ...ทนไม่ได้เลยเหรอคะ หรือว่าที่เปรียบเปรยคือเรื่องจริงแต่รับไม่ได้ ไหนบอกว่าไม่ได้มีดีแต่ปากไงคะ นี่ก็รอจนใจจะขาดแล้วค่ะ” ธารมิกาท้าทาย รู้สึกสนุกทุกครั้งที่ได้พบเจอสองคนนี้อยู่ด้วยกันในที่สาธารณะ

“เรื่องของเราก็แค่สัญญาเท่านั้น หมดสัญญาแล้วพี่ก็ไม่เกี่ยวข้อง”

“สัญญาที่คิดเองเออเองน่ะเหรอคะ”

“หากจะเอาเรื่องก็ไปเอาเรื่องกับธงพานิชย์โน่น ไม่เกี่ยวกับพี่สักหน่อย พี่ก็ขอโทษไปแล้วไงเรื่องเลิกราพี่ก็ส่งข้อตกลงไปให้แล้ว”

ธารมิการู้สึกว่าเขาเกินเยียวยาไปมาก ทุกคนผิดหมดยกเว้นตัวเองสินะ แต่ขณะที่ส่ายหน้าให้กับตรรกะป่วย ๆ ของสามี อัยยาก็พูดขึ้นมาสนับสนุนเขาทันที

“ในเมื่อผู้ชายไม่เอาแล้วก็เที่ยววิ่งร้องขอให้เขากลับมาสนใจ มันดูไร้ค่านะคะ ฉันว่าคุณควรกลับไปคิดใหม่อย่าเสียเวลาดีกว่านะคะ”

“เขาจะมาขอความรักจากเธอหรือไง ถึงได้ปกป้องขนาดนี้” ธารมิกาถามด้วยความอยากรู้ ดูผู้หญิงคนนี้ไม่ได้วางมาดหน้าบางแล้ว คล้ายกับหน้าเธอหนาขึ้นเพียงข้ามคืน ไม่รู้ไปรู้อะไรมา

“ใช่แล้วทำไม ในเมื่อพวกเราก็คิดจะตกลงปลงใจและฉันก็คิดว่านามสกุลธงพานิชย์ก็ไพเราะดี”

ธารมิกาอยากจะขำให้กลิ้งไปรอบห้องอาหาร ทั้งกุมท้องเอาไว้จนรู้สึกว่าเจ็บท้องไปหมด

“นี่คุณพลาดประเด็นอะไรไปหรือเปล่าคะ” ธารมิกาถามอัยยาด้วยความรู้สึกสงสารแกมเห็นใจนิดหน่อย

อัยยาจากที่ยิ้มเย้ยหยันในความพยายามวิ่งตามของอดีตเมียของภูธร แต่เมื่อเธอหัวเราะเช่นนี้เธอจึงเหลือบตามองไปยังภูธรพบว่าเขาใบหน้าคร่ำเครียด

“ภู...เกิดอะไรขึ้นคะ”

“อุ้ย...ตายแล้วสามีไม่ได้บอกข่าวนี้กับเธออีกเหรอว่า การเลิกราของเราสองคนก็แลกกับพี่ภูที่ต้องออกจากธงพานิชย์ด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

อัยยาอึ้งมองภูธรอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยินมา ทั้งอยากรู้ว่าเหตุใดถึงต้องออกจากธงพานิชย์ด้วย ในเมื่อเขาคือผู้สืบทอดตระกูลคนสุดท้าย