เมีย(ลับ)ยืนหนึ่ง

บทที่ 4 ในแววตาทุกข์ระทม 4

ปรินธรยกร่างเธออุ้มกระเตงเข้าเอว เวนิการู้งานกระหวัดขาเกี่ยวส้นรองเท้าเข้าด้วยกันเหนือก้นกบเขา เผยอปากรอรับการรุกล้ำของปากหยักที่บดเคล้าลงมาอย่างใจร้อน เพราะทนรอไม่ไหว แลกลิ้นจูบตอบเขาอย่างร้อนแรงเท่าเทียม ยั่วเย้าดูดดึงลิ้นเขาอย่างที่ทำกับเธอ สองแขนโอบกระชับลำคอหนา สอดนิ้วเข้าท้ายทอยขยุ้มเรือนผมดกดำด้วยความซาบซ่านลืมตัว

ชายหนุ่มพาหญิงสาวในอ้อมแขนวาลงบนโต๊ะอาหารในห้องแบบไพรเวต ค่อยๆ ผ่อนร่างงามนอนหงายไปบนพื้นไม้เงาวับ โดยมีตัวเขาทาบทับคร่อมอยู่ ริมฝีปากอุ่นร้อนจูบไซ้ลากต่ำมายังปลายคางเรียวเล็ก ขบเม้มไล้ลิ้นเลียดูดดึงมายังต้นคอขาวๆ ซุกซอกพรมจูบพรมหอมสูดกลิ่นสาวหอมหวนติดตรึงใจ เขาครางลึกในลำคออย่างพึงใจที่เธอแหงนเงยใบหน้าให้ความร่วมมือด้วยความเต็มอกเต็มใจ

ปรินธรผละออกห่างลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ถอดสูทปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างรีบร้อน ตามด้วยเดรสตัวสวยที่ถูกมือหนากระชากจนสองเต้าอวบโผล่พ้นอวดโฉม เขาซุกหน้าจูบไซ้ซอกคอขาวระหงอย่างลุ่มหลง บดเบียดเรือนกายแนบสนิทเสียดสีเร่งเร้าไฟรักระหว่างกันจนลุกพรึ่บร้อนแรง กระทั่งหญิงสาวลูบไล้แผงอกหนั่นแน่นสอดเลื้อยเล้าโลมแผ่นหลังกว้างตอบสนอง เผยอปากบดจูบกับเขาถึงพริกถึงขิง แอ่นพุ่มทรวงถูไถความนุ่มนิ่มบนอกแกร่งที่ทำเอาเขาเจียนคลั่ง ถูปลายถันที่แข็งขึงเป็นตุ่มไตอย่างยั่วยวนเร้าอารมณ์ถูกใจเขาที่สุด

เขาวกกลับมาจูบเธออีกครั้งอย่างอ่อนหวาน บดเคล้าริมฝีปากกันอย่างดูดดื่ม สองสายตามองสบกันอย่างร้อนแรง ชั่ววินาทีที่ชายหนุ่มปลดเข็มขัดเสือกกายลงสู่ความอุ่นนุ่มคับแคบที่รัดรึงเขาแน่นแฟ้นจนแทบขาดใจ ความกระสันรุมเร้าทำให้เขาอดใจไม่ไหว กระทั้นสะโพกเข้าใส่หนักๆ บดบังความตั้งใจเดิมที่คิดว่าจะอ่อนโยนกับเธอสักหน่อย

“อ๊ะ...อุ๊ย!” เวนิกาสะดุ้งโหยง เมื่อเขาขยับโยกเข้าสู่ตัวเธอเต็มกำลัง ช่องท้องที่คลายปวดไปแล้วพลันเจ็บขึ้นมาอีก เจ็บแปลบในวูบแรกแล้วปวดหน่วงๆ เป็นระยะไปทั่วทั้งท้องน้อย

หญิงสาวนิ่วหน้า เผลอกระถดกายหนีสัมผัสรุนแรงที่ชำแรกแทรกลึกกระทบจุดอ่อนไหว ยิ่งลึกล้ำเท่าไรก็ยิ่งปวดมากขึ้น มากจนเธอรู้สึกไม่สบายตัว ถึงขั้นเหม่อลอยไม่ตอบสนองแรงใคร่ของปรินธรไปชั่วขณะ ไม่ว่าเขาจะเล้าโลมมอบความสุขสมเสียวซ่านอย่างที่ทำให้เธอเร่าร้อนเพียงใดก็ตาม

“เหม่ออะไร” เขากระซิบถามเสียงเข้ม ริมฝีปากช่างล่อลวงกดประทับมอบจูบหวามหวานปานน้ำผึ้งเคลือบเปลวไฟ เบี่ยงเบนความสนใจของเธอให้ลุ่มหลงติดบ่วงอยู่กับเขา ปากร้อนพร่างพรมบนไหล่มน ลากไล้เล็มเลียจูบวนทั่วทั้งตัวและทรวงอก ลิ้นสากตวัดปาดป่ายหยอกล้อยอดถัน จุดประจุไฟซาบซ่านให้คุโลนลามลุกไปทั่วสรรพางค์กาย เสียดเสียวจากใจกลางหว่างขาวิ่งพุ่งลงไปตามเรียวขาจรดนิ้วเท้าที่งองุ้ม

ร่างสาวดิ้นพล่านซ่านสยิว ความกระสันหรรษากลับมาโลมเลียมอบความสุขสมจนเสียวซ่าน แอ่นหยัดยกกายเสียดสีกายเขาอย่างร่านร้อน ปลายเท้าเกี่ยวรัดสะโพกสอบที่ถาโถมโรมรันเหนียวแน่น สองมือลูบไล้บีบกำเรือนกายเครียดครัดที่ชำแรกกระแทกความเร่าร้อนดุดันเสียดสีเนินสวาทราวจักรผัน ยิ่งสาวยิ่งซอยถี่กระชั้นก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงแก่นกายที่เหยียดขยายพองโตคับแน่นเต็มร่องรัก สัมผัสแนบชิดครูดสีร้อนฉ่าทำให้เธอร้อนเร่าจนลืมสิ้นทุกอย่าง แม้แต่ความเจ็บปวด

เวนิกามจมดิ่งสู่กระแสพิศวาสร้อนระอุและเชี่ยวกรากที่ปรินธรฉุดกระชากดึงเธอลงมาผ่านการขยับขับเคลื่อนตอกอัดลำชายฝังลึกแนบแน่น เพลิงปรารถนาในตัวเขาลุกโชนมอดไหม้แผดเผากายใจเธอ เลือดทุกหยดเดือดพล่านซาบซ่านถึงทุกอณู มือเรียวบางลูบไล้แผงอกจูบประทับมัดกล้ามที่เคลื่อนไหวอย่างเซ็กซี่เย้ายวน เร่งเร้าไฟในตัวเขาให้พุ่งโผนโจนทะยานสู่จุดสุดยอด

“ซี้ดดด อ่าห์...”

ในช่วงวินาทีของความสุขสมความเครียดเกร็งเกาะกุมทั่วทั้งตัวเขา ใบหน้าสลักเสลาแหงนเริดประดับด้วยเส้นเอ็นที่ปูดโปนบนลำคอ ปรินธรกระทั้นซอยสาวถี่ลึกอีกยกใหญ่ เวนิกาก็สัมผัสได้ถึงพลังความเป็นชายที่รุ่มร้อนระเบิดพร่างเต็มกายเธอ อุ่นวาบเหมือนดวงตะวันทอแสง เนื้อตัวเธอเต้นระริกร้อนผ่าวราวกับจะหลอมละลาย

ชายหนุ่มตระกองกอดหญิงสาวข้ามผ่านความหฤหรรษ์สั่นสะท้านไปด้วยกัน จวบจนอารมณ์วาบหวามเร่าร้อนค่อยๆ มอดลงพาพวกเขากลับมาสู่ความเป็นจริง ปรินธรจึงคลายวงแขนผละห่าง ถอดถอนแก่นกายออกจากตัวเธอ คิ้วเข้มขมวดนิดๆ เมื่อเห็นว่ามีเลือดติดตรงปลายหัวหยักหยดเล็กๆ

“ใกล้จะถึงวันนั้นของเดือนรึยัง” เขาเอ่ยถามเพราะไม่ทันระวังเผลอปล่อยใน