คู่หมั้นของอาคิน
1121 คำ
ไลลาพยายามโน้มตัวไปหาอาคินก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะสัมผัสกัน อคินได้สติรีบผลักเธอออกด้วยความตกใจ จนร่างบางล้มลงกับพื้น ก้นกระแทกอย่าแรงจนเธอหน้านิ่วด้วยความเจ็บ
“ฉันดูแลเธอ เพราะเธอเป็นลูกพี่ชิต ไม่คิดว่าเธอจะหน้าด้านแบบนี้ ต่อให้เธอจะมาอ้าขาให้ ฉันก็เอาเธอไม่ลงหรอก เพราะคนที่ฉันรักก็คือ มะนาว”
“อาคิน!” ไลลาสะอื้นจนตัวโยน เธอรู้สึกแย่เป็นอย่างมาก ที่เปิดเผยความรู้สึกของตัวเองออกไป เพราะรู้ว่ายังไง เขาก็ไม่มีวันรักคนแบบเธอ
“ถ้าเธอเรียกฉันว่าอา แต่กลับคิดอกุศลกับฉัน ก็ไม่ต้องมาเรียก แล้วก็เลิกใช้วิธีต่ำๆมายั่วยวนฉันได้แล้ว เพราะฉันไม่มีวันชายตาแลเธอ”
คำพูดของเขาตอกย้ำเธอจนใจเจ็บ แต่เธอไม่อยากยอมแพ้ เธอรักเขามาตั้งนาน มาก่อนใครๆ แค่เพียงเพราะเธอนับถือเขาเป็น อา ไม่ได้หมายความว่า เราจะรักกันไม่ได้สักหน่อย
“สักวัน หนูจะทำให้อาคิน รักหนูให้ได้”
อคินหันมามองเธอด้วยความเกรี้ยวกราด เขาอยากจะทุบเธอให้ตาย ถ้าเธอเป็นหลานเขาจริงๆ เพราะเธอทั้งดื้อ ทั้งด้าน เกินเด็กสาวทั่วไปแล้ว
“ออกไปจากห้องฉัน แล้วถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
ไลลามองชายหนุ่มด้วยความตัดพ้อ น้อยใจ และเสียใจ เธอพยายามพยุงกายที่เจ็บร้าวไปหมดทั้งตัว จากการที่โดนเขาผลักล้มลงมา เขาเห็น แต่เขาไม่อยากช่วย! เพราะเขาไม่สามารถกลับไปมองเธอเป็น ไลลา คนเดิมได้อีกแล้ว
“แล้วขอให้เราลืมการกระทำของเธอวันนี้ไปให้หมดสิ้น บอกตรงๆ ฉันไม่อยากรู้สึกไม่ดีกับเธอ อย่าทำให้ฉันเกลียดเธอไปมากกว่านี้”
เขาพูดไล่หลังก่อนที่หญิงสาวจะออกจากห้องด้วยน้ำตาที่นองหน้า นอกจากเขาจะไม่รักเธอแล้ว เขายังเกลียดเธออีกด้วย เธอปิดหน้าร้องไห้โฮ ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด กว่าจะปล่อยหลับไปได้ก็เกือบรุ่งสาง ความรักครั้งแรกของเธอ ก็อกหักยับเยินแบบไม่มีชิ้นดี
วันนี้เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเร็วกว่าปกติ แต่เมื่อลงมาเจออาคินในครัว เขากลับรีบเดินลุกออกไปทันทีอย่างรังเกียจ ทำเอาไลลาต้องพยายามสะกัดกลั้นความรู้สึกในอกที่มันพลุ่งพล่าน พาลให้น้ำตาจะไหลลงมาร่อมร่อ
เสียงรถชายหนุ่มแล่นออกไป ทำให้เธอรู้ว่าหลังจากนี้จะไม่มีช่วงเวลาดีๆ ระหว่างเธอกับอาคินอีกแล้ว เธอพยายามกัดฟันข่มอารมณ์ และเดินออกจากบ้านเพื่อไปรอรถปากซอย ในเมื่อเขามองว่าเธอเป็นเด็ก เธอจะทำให้เขารู้ ว่าเธอไม่ได้เด็กแบบที่เขาคิด
กว่าไลลาจะไปถึงโรงเรียนก็เกือบโดนจับสาย เพราะเธอต้องขึ้นรถหลายสายมาก แถมเหงื่อยังโทรมกายด้วยอากาศและจำนวนคนที่ต้องเบียดเสียดกันบนรถเมล์ในตอนเช้า จนเธออยากออกมาอยู่คนเดียวอยู่ร่อมร่อ แต่เธอก็กลัวว่าถ้าทำแบบนั้น เธอก็จะไม่ได้อยู่ใกล้อาคิน มันจะทำให้ความหวังที่ริบหรี่ของเธอดับสนิททันที ถ้าเธอและเขาหลุดออกจากวงโคจรของกันแล้วกัน
“ไอ้ไลลา ทำไมวันนี้มาสาย แต่ๆๆๆ แกเห็นข่าวนี้รึยัง อาคินแก กำลังจะหมั้นกับมะนาวแล้วเว้ย เอาจริงวุ้ยคนนี้” เสียงของพลอยใสมันไม่ได้กระทบเข้าโสตประสาทเธอเลย เพราะตอนนี้เธอเหม่อลอยไปไกล
“ลลิตา//ลลิตา”
“ไอ้ไลลา อาจารย์เรียกแก” นั่นแหละ สติเธอถึงกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
“เหม่ออะไร ไหนตอบคำถามข้อนี้สิ” แน่นอนว่าเธอตอบไม่ได้ เพราะไม่ได้ฟังอะไรเลย เธอเลยโดนทำโทษให้ยืนทั้งคาบ
“แกเป็นไรวันนี้ ทำไมวันนี้ลอยๆจัง ตาก็บวมช้ำ ใครทำอะไรแกรึเปล่า” ไลลารีบส่ายหน้า เพราะกลัวพลอยใสจะเป็นห่วง
“ฉันอ่านนิยายแล้วนอนดึก ตาเลยบวม ไม่มีอะไรหรอก”
“เออๆ ก็แล้วไป ตื่นเต้นเหน๊าะ อาทิตย์จะสอบปลายภาคแล้ว จะจบ มอ หกแล้วโว้ย!”
“เออ ตื่นเต้นก็ได้”
“แกกับฉัน ไปเรียนที่เดียวกันนะเว้ย จะได้ไปอยู่หอพักด้วยกัน ถ้าห่างกัน ฉันคงคิดถึงแกแย่เลย เรามีกันแค่สองคนนะเว้ย”
พลอยใสกับเธอติดกันมาก จนคนอื่นนึกว่าเป็นคู่เลสเบี้ยนสะอีก แต่นั่นทำให้เธอสองคนขำมาก ก็ดีแล้ว จะได้ไม่มีหนุ่มๆคนไหนมายุ่งกับเธอ คนเดียวในใจของเธอ ก็คือ อาคินเท่านั้น
.
.
.
“คินค่ะ มะนาวอิ่มจนกินไม่ไหวแล้วนะคะ”
เสียงเจี้อยแจ้วของเจ้าของบ้านกับคู่หมั้นดังออกมาจากโต๊ะทานข้าว ไลลาที่เพิ่งกลับมาจากโรงเรียนเย็นมากแล้ว เพราะเธอมีติวหนังสือกับเพื่อนประกอบกับรถติด ทำให้เธอมาถึงบ้านก็ค่ำแล้ว เด็กสาวพยายามจะเลี่ยง ไม่ไปเห็นภาพบาดตาบาดใจ เธอเดินเหมือนมองไม่เห็นคนทั้งคู่แต่เสียงเข้มของเขาก็ดังขึ้น จนเธอต้องหยุด
“ไปไหนมา ทำไมกลับมาป่านนี้ พอให้กลับเองก็ชักเหลวไหลขึ้นทุกวัน”
อคินตำหนิเธอเสียงต่อหน้าคู่หมั้นของเขา
“หนูจะสอบปลายภาคแล้ว เลยอยู่ติวกับเพื่อน แล้วอีกอย่างรถมันก็ตะ(ติด)”
“แก้ตัวตลอด เถียงทุกคำ” เธอได้แต่เม้มปากเบาๆ ด้วยความน้อยใจ จากที่ตัวเล็กอยู่แล้ว ก็ยิ่งเล็กไปใหญ่
“นี้อามะนาว คู่หมั้นฉัน” สายตาของชายหนุ่มกดดันให้เธอต้องยกมือไหว้ผู้หญิงเขาอย่างเสียไม่ได้
“หลานคินเหรอค่ะ หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูจัง”
“ไม่ใช่หลานแท้ๆหรอก ลูกของลูกน้อง เลี้ยงไว้เอาบุญนะ”
“อาคินมีอะไรอีกมั้ยค่ะ” เธอมองเขาด้วยสายตาตัดพ้อ เขามันคนใจร้าย รู้ว่าไม่รัก แต่ไม่ต้องทำให้เธอรู้สึกแย่ขนาดนี้ก็ได้
“ถ้าไม่มีอะไร หนูขอตัวก่อนนะคะ”
“ตายแล้วววว!! หลานคิน ดื้อน่าดูเลยนะคะ ตาขวางเชียว” หลานไม่แท้เหรอ จากสายตาของเด็กคนนี้ ดูก็รู้ ว่ามันจ้องจะงาบคู่หมั้นหนุ่มของเธอ ไม่ได้การแล้ว อย่างนี้ต้องกำจัดให้พ้นๆ
- ผู้เขียน
