แต่ถึงกระนั้นพราวเพตราก็อยากจะลองเสี่ยง
“หัวใจของคุณจ้าว ให้พราวได้ไหมคะ”
ความเงียบโรยตัวเข้าปกคลุมบรรยากาศโดยรอบ แต่น่าแปลกที่พราวเพตรากลับไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร ลมหายใจอุ่นจัดที่รินรดอยู่ตรงข้างแก้มทำให้ร่างกายของหญิงสาวรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างน่าประหลาด และรู้สึกขวยเขินจนเผลอกำมือข้างที่ไร้สายน้ำเกลือกับชุดโรงพยาบาลที่สวมใส่เอาไว้เสียแน่น
“เธอโลภมากกว่าที่ฉันคิดอีกนะพราว” หัวใจของพราวเพตราหล่นวูบไปอยู่แทบเท้าเมื่อเสียงทุ้มตอบกลับมาแบบนั้น ฉับพลันความรู้สึกขวยเขินเลือนหายไปแล้วถูกแทนที่ด้วยความหน่วงหนึบที่อกซ้าย
“ถ้าอย่างนั้นคุณจ้าวก็ถือเสียว่าพราวไม่ได้พะ…”
บอกได้เท่านั้นริมฝีปากสีเรื่อก็ถูกริมฝีปากของมาเฟียหนุ่มฝังแน่นลงมา มือหนาข้างหนึ่งประคองหน้าเรียวเอาไว้เพื่อให้เขาจูบเธอได้อย่างถนัดถนี่ ริมฝีปากหยักสวยขยับเนิบนาบ ละเลียดชิมเรียวปากอิ่มอย่างเย้ายวนชวนให้ความรู้สึกวาบหวาม หัวใจที่
