สีหน้า แววตาและท่าทางไร้สำนึกของจ้าวอี้ฟงทำให้จ้าวไป่เฟิงเดือดจัด ร่างสูงเข้าไปกระชากคอเสื้อคนเป็นน้องชายแล้วเอ่ยเสียงเกรี้ยวกราดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “นายเอาแต่โทษคนอื่น แต่นายไม่เข้าใจอะไรเลย นายโทษที่พ่อไม่เคยสนใจนาย โทษที่คิดว่าพ่อเอาแต่สนใจพี่ ทั้งๆ ที่พ่อทำไปทั้งหมดเพื่อปกป้องนาย นายไม่รู้หรอกว่าพี่ต้องแบกอะไรไว้บ่นบ่าบ้าง นายคิดว่าที่ที่พี่ต้องอยู่ในตอนนี้มันดีนักเหรอ คนที่ต้องมีศัตรูคอยจ้องจะฆ่าไม่เว้นวันแบบพี่ นายคิดว่ามันเป็นชีวิตที่ดีงั้นเหรอ การที่พี่ต้องขึ้นมาเป็นผู้นำตระกูลต่อจากพ่อ นายลองใช้เซลล์สมองที่น่าจะพอหลงเหลืออยู่บ้างลองคิดดูว่าพ่อกำลังปกป้องใคร” “ฮึ ผมไม่เชื่อ พี่ใหญ่เป็นลูกรักของพ่อ ก็สมควรลงไปอยู่ในหลุมกับพ่อก็เหมาะแล้วนี่” จ้าวอี้ฟงโต้ตอบอย่างท้าทาย “ต่อให้พ่อจะรักหรือไม่รักนายก็ตาม แต่นายก็ไม่มีสิทธิ์ไปทำร้ายใคร นายจะเอาปมในใจของนายไปทำร้ายคนอื่นไม่ได้” แว