แม่บ้านพยักหน้า ก่อนช่วยประคองมิลินขึ้นจากอ่าง ห่มผ้าขนหนูรอบตัวเธอ เปลี่ยนชุดให้เธอเรียบร้อย แล้วพาไปนอนบนเตียงในห้องพัก
อชิยืนนิ่งอยู่ข้างประตู มองร่างบางที่นอนสงบลงทีละน้อย ใบหน้าที่เคยแข็งกร้าว กลับอ่อนโยนจนเขาแทบไม่อยากละสายตา
เมื่อแม่บ้านจัดการทุกอย่างเสร็จ เธอหันมาก้มศีรษะเบาๆ
“คุณผู้หญิงปลอดภัยแล้วค่ะ คุณอชิ ไม่ต้องห่วง”
อชิพยักหน้า
“ขอบใจมาก เดี๋ยวให้ราเมธจ่ายค่าเหนื่อยให้"
อชิเข้ามานั่งข้างเตียงมองเธออยู่นาน มือใหญ่ยกขึ้นแตะแก้มเธอเบาๆ
“เธอมันดื้อ... ทำฉันจนเกือบควบคุมอารมณ์ไม่ไหว”
เขาก้มมองใบหน้าสงบของมิลิน ในดวงตาคมนั้นมีทั้งโทสะความกลัว และบางสิ่งที่เจ้าตัวเองก็ยังไม่ยอมรับ
เขาถอนหายใจยาวก่อนลุกขึ้น เดินไปปิดไฟในห้อง ทิ้งไว้เพียงแสงจากโคมข้างหัวเตียงสลัวๆ
ห้องนอนกว้างเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบาของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง ร่างบางในชุดนอนสีอ่อนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห
