เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้น แขกบางคนรีบลุกจากโต๊ะ
นางระบำคนอื่นๆ พากันอายจนต้องหยุดการแสดง เดินหนีออกจากเวทีทีละคน แสงไฟบนเวทีเริ่มดับลงทีละดวง เหลือเพียงแสงสลัวสะท้อนเงาของหญิงคนนั้นอยู่กลางห้อง บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความอึดอัด กลิ่นไวน์ คลุ้งปนกับกลิ่นอับของความอับอาย
สุดท้าย...
เมื่อสติของเธอเริ่มกลับมา เธอจึงรู้ว่าทุกสายตาในห้องจับจ้องมาที่เธอเพียงคนเดียว หัวหน้านางระบำทรุดลงกับพื้น น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว
“นี่สินะ... สิ่งที่หัวหน้านางระบำทำกับคนของเขา ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะตามมาเล่นงานถึงที่นี่... ดีแค่ไหนที่ยังไว้ชีวิตเธอ...”
บรรยากาศในคลับเริ่มเปลี่ยน จากความสนุกกลายเป็นความตึงเครียด
โซน C ห้องพักอชิ
อชิทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาหนังสีดำในห้องพัก สายตาเขามองไปรอบห้องอย่างระวัง ก่อนจะหันไปพูดกับ ราเมธด้วยเสียงเบา
"นายกลับห้องไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งเตรียมกลับกรุงเทพ"
เขาพูดพร้อมแววตากังวล แต่ก
