รถสปอร์ตคันหรู แล่นบนถนนในยามดึกสงัด
มุ่งหน้าสู่คอนโดของลินิณญ์ โดยมีไดจิเป็นคนขับ มือหนากอบกุมที่มือเล็กเอาไว้แน่น
กริ๊ก!!!
ประตูห้องของคอนโดถูกเปิดออก
หมับ!!!
ไดจิสวมกอดคนตัวเล็กอย่างคิดถึง
“พี่ไดจิหนูดื่มมา ไม่เหม็นเหล้ารึไง”
ลินิณญ์หน้ามุ่ย เมื่อไดจิเอาแต่กอดไม่ยอมปล่อย
“ไม่เหม็นเลย หอมมาก”
ไดจิทั้งกอดทั้งพรมจูบ
“พอแล้ว หนูจะไปอาบน้ำ ”
ลินิณญ์ดิ้นขลุกขลิก จนเขายอมปล่อย ก่อนที่เธอจะรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“หนูอาบแล้ว พี่ไปอาบเลยเสื้อผ้าอยู่ตรงนั้น”
หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ ก็เปลี่ยนให้เขาได้ไปอาบบ้าง แต่พออาบเสร็จก็กลับออกมา เตรียมใส่เสื้อผ้า มือหน้าหยิบเสื้อผ้าที่ลินิณญ์วางไว้ให้ขึ้นมาดู ใจดวงแกร่งกระตุกวูบ เพราะเสื้อผ้านี้เป็นของผุ้ชาย มือหนาชะงักมองหน้าสวยไม่วางตา ขอบตาร้อนผ่าวเหมือนน้ำตากำลังจะไหล
“มีอะไรเหรอคะ”
ลินิณญ์ละสายตาจากมือถือ มองหน้าหล่อที่กำลังแดงก่ำโดยไม
