“ไปทำงานกับพี่ไหม”
หลังจากที่เขาตื่นมาในช่วงเย็น เขาก็ลุกล้างหน้าล้างตา เตรียมออกไปทำงานที่ผับ
“ไม่ค่ะ พี่ไปเถอะ”
ลินิณญ์บอกปัด
“งั้นพี่พาลงไปกินข้าว เดี๋ยวพี่มาส่ง”
“ขี้เกียจจังเลยค่ะ หนูโทรสั่งเดลิเวอรี่ก็ได้”
ปกติแล้ว เธอก็มักจะโทรสั่งแบบนี้ตลอด เพราะขี้เกียจลงไป
“ ไม่ได้ บอกจะให้พี่จีบแล้ว ก็ต้องให้โอกาสพี่ได้ทำคะแนนสิ”
เขาพูดไปอย่างนั้น แต่จริงๆก็อยากพาเธอไปกินข้าวด้วยกันนั่นแหละ
“อืม ก็ได้ค่ะ รอแปบนึง”
ลินิณญ์รีบเข้าไปแต่งตัว ก่อนจะกลับออกมาหาคนที่นั่งรอ
“ทำไมวันนี้สวยจัง”
เมื่อแรกเห็นเธอเดินออกมาจากห้อง ไดจิก็เอ่ยชมคนตัวเล็ก จนเธอหน้าแดงด้วยความเขินอาย
“สวยทุกวันนั่นแหละ พึ่งมาชมอะไรตอนนี้”
ลินิณญ์พูดแก้เก้อเขินไปเรื่อย จนเขาได้แต่ยิ้ม
“อยากกินอะไร”
ไดจิพาลินิณญ์มาที่ร้านอาหารใกล้ๆ
“อยากกินสุกี้ค่ะ”
ทั้งคู่สั่งอาหารมากิน และไดจิก็กลับมาส่งเธอที่คอนโด ก่อนจะออกไปทำ
