จิ้บ จิ้บ!
เสียงนกร้องเบา ๆ ในยามเช้า กับลมที่พัดเอื่อยผ่านต้นกุหลาบข้างรั้ว
วันนี้ดูเหมือนเป็นวันธรรมดาของบ้านตระกูลเตโชพัฒน์
แต่สำหรับ “เว่ยหลง” มันคือ วันแห่งภารกิจระดับชาติ ภารกิจสอดแนมลูกสาววัยขวบที่กำลังจะหัดเดินครั้งแรก
“พี่เว่ย…พี่ทำอะไรคะนั่น?” น้ำหอมยืนเท้าเอวมองภาพสามีที่กำลังติดกล้อง GoPro ขนาดเล็กไว้ตามรั้วสวน แถมยังถือกล้องอีกตัวไว้ในมือ
“ภารกิจลับครับ” เขาตอบเสียงเรียบ มือยังหมุนขาตั้งกล้องอย่างตั้งใจ
“ภารกิจจับลูกหัดเดินเหรอคะ?”
“ไม่ใช่จับครับ บันทึกประวัติศาสตร์ต่างหาก”
น้ำหอมกลอกตา “ขอให้พี่อย่าล้มทับต้นกุหลาบคุณแม่ก็พอค่ะ”
“ไม่มีวันครับ พี่วางมุมไว้หมดแล้ว แสงดี ลมพัดพอดี เด็กเดินได้ต้องมีภาพสโลว์โมชั่นตอนก้าวแรกด้วย”
“พระเจ้า…นี่มันบ้านหรือกองถ่ายซีรีส์คะพี่เว่ย”
“ทั้งสองครับ” เขาพูดหน้าตาย
☀️ ช่วงสาย ลัลลากับรองเท้าคู่แรก
ลัลลาวัยขวบกว่า นั่งอยู่บนเบาะนุ่ม
