หมอกกำโทรศัพท์ในมือแน่นจนเส้นเลือดปูดโปนตามหลังมือ ข้อนิ้วของเขาเริ่มขึ้นสีขาวโพลน ความร้อนผ่าวแผ่ซ่านขึ้นมาถึงใบหน้า ไล่ไปตามลำคอจนรู้สึกอึดอัด ร้อนรุ่มราวกับถูกไฟสุมอก ภาพของเขตที่กำลังซุกไซร้หญิงอื่นอย่างโจ่งแจ้งยังคงติดตา ไม่ว่าจะกะพริบตาถี่แค่ไหน ภาพเหล่านั้นก็ไม่จางหายไปจากห้วงความคิด มันเหมือนกำลังตอกย้ำความเจ็บปวดและความผิดหวังที่เขาต้องทนเห็น ความสมเพชที่เคยรู้สึกในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธที่คุกรุ่นอยู่ในอก อยากจะระเบิดออกมาเป็นเปลวเพลิงที่เผาผลาญทุกสิ่ง
หมอกอยากจะบุกไปฉีกหนังหน้าไอ้สารเลวนั่นให้แหลกคามือตรงนั้นเลย อยากจะลากคอมันมาคุกเข่าขอโทษช่อแก้วต่อหน้า อยากจะตะโกนบอกความจริงทุกอย่างให้เธอรู้เดี๋ยวนี้ ให้เธอได้หลุดพ้นจากวงจรการหลอกลวงที่น่าขยะแขยงนี้เสียที
แต่แล้ว ภาพรอยยิ้มอันสดใสของช่อแก้วก็ผุดขึ้นมาในหัว รอยยิ้มที่เขาเฝ้าแอบรักมานานหลายปี รักอย่างเงียบงันและยาวนานที่ส
