พ่ายรักภรรยาแต่ง

แม้จะป้องกันดีแค่ไหน ก็ใช่ว่าจะพลาดไม่ได้... ร่างเล็กผิวขาวเนียนผุดผ่องนั่งบนพื้น ขณะตาคู่สวยรับกับใบหน้ารูปไข่ คิ้วอีกทั้งเรียงสวย จมูกโด่งโค้งมน มองผลตรวจครรภ์ขึ้นสองขีดในมือ ด้วยหัวใจเต้นสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ ขณะในหัวเต็มไปด้วยคำถาม... “ท้องได้ไงวะ?” นับหนึ่ง พูดพึมพำกับเรื่องราวงุนงงที่เกิดขึ้นกับเธอ ก่อนจะนึกย้อนกลับไปในคืนที่เธอวันไนต์สแตนด์กับผู้ชายคนหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วด้วยความอยากรู้อยากลอง ซึ่งเธอกำชับให้เขาใส่ถุงยาง ไม่เช่นนั้นเธอจะไม่ยอมมีอะไรด้วย เพราะกลัวโรคติดต่อจึงต้องป้องกัน ซึ่งเขาก็ทำตามที่เธอบอก แล้วทำไมถึงพลาดท้องได้… “เฮ้อ~” มือเล็กยกขึ้นขยำศีรษะกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะไม่รู้จะเอาอย่างไรต่อ ขณะภายในใจก่นด่าและอยากตีตัวเองให้ตาย เนื่องจากชีวิตกำลังจะดีแล้ว เพราะหลังจากแม่เสียไปในตอนที่เธอเพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย บ้านก็ถูกยึดเพราะเธอไม่มีเงินไปใช้หนี้ที่แม่เอาบ้านไปจดจำนอง ทำให้นับหนึ่งต้องพักเรียนต่อมหาวิทยาลัยอย่างที่ตั้งใจไว้ ออกมาทำงานหาเลี้ยงชีพตัวเอง ซึ่งงานที่เธอเลือกคือพีอาร์ร้านเหล้า เพราะมันได้เงินดี แถมไม่ต้องใช้วุฒิการศึกษามากมาย แค่หน้าตาสะสวย บุคลิกดีก็สามารถทำงานหาเงินได้แล้ว แม้จะแลกมากับความเสี่ยงซึ่งเธอยอมรับได้ เพราะมองว่าก็เป็นอาชีพสุจริตและสามารถทำให้เธอปลดบ้านที่ถูกยึดกลับมาได้... ตอนนี้นับหนึ่งจึงกำลังเริ่มตั้งใจทำงานเก็บตังค์เพื่อเรียนต่อ เพราะมันคือความฝันของเธอ แต่ไม่คิดว่าชีวิตในวัยรุ่นที่อยากรู้อยากลอง จะจบลงอย่างง่ายดายเพียงแค่ค่ำคืนเดียวเท่านั้น... นับหนึ่งพยายามตั้งสติกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก่อนจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ด้านข้างกดโทรออกหา มิว ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอตั้งแต่มัธยมต้น ซึ่งรอไม่นานปลายสายก็กดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงีย (ฮัลโหล) “มึงว่างไหม?” ปากอวบอิ่มเอ่ยถามขณะตาคู่สวยช้อนขึ้นมองเวลาที่ปรากฏยังนาฬิกาตั้งโต๊ะ เมื่อเห็นว่าหกโมงเย็นแล้วทว่าน้ำเสียงของเพื่อนเหมือนยังไม่ตื่น ทั้งที่วันนี้มันทำงาน แต่เป็นวันหยุดของเธอเนื่องจากออกแทร็กแล้ว (ว่าง กูตื่นพอดีมึงมีอะไร?) สิ้นเสียงบิดขี้เกียจนับหนึ่งก็ไม่รอช้า เอ่ยบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอให้มิวรับรู้ “กูท้องวะ” (ฮะ! ว่าไงนะ) “มึงอย่าเสียงดังดิ กูยิ่งขวัญเสียอยู่” นับหนึ่งเอ่ยบอกขณะอุ้งมือน้อย ๆ ของเธอลูบยังหน้าอกเพื่อให้ผ่อนคลายจากเรื่องตึงเครียด ทั้งที่เส้นเลือดในสมองจะแตกอยู่แล้ว (ไม่ให้กูตกใจได้ไง มึงท้องนะไม่ใช่ปวดขี้) “อือ” (มึงพูดจริงใช่ไหม ไม่ได้ล้อกูเล่นใช่ปะ?) “เรื่องแบบนี้มันควรล้อเล่นด้วยเหรอวะ” (ก็จริง มึงตรวจดีแล้วใช่ไหม?) “ใช่ กูซื้อที่ตรวจครรภ์มาสองอัน มันขึ้นสองขีดทั้งสองเลย” ปากอวบอิ่มเอ่ยตอบ ส่วนตาคู่สวยก็มองยังผลตรวจครรภ์ที่วางอยู่ด้านข้าง ก่อนจะถอนหายใจให้หายหนักใจ แต่ทำอย่างไรก็ไม่ดีขึ้น แบบนี้สินะเขาถึงบอก ทำอะไรให้รู้จักคิดก่อน... (กับใครวะ?) “มีคนเดียวนั่นแหละ” (คนที่มึงวันไนต์ด้วยเหรอ?) “อือ” เนื่องจากคืนนั้นเสี่ยนัยคนที่มิวบริการอยู่ออกค่าใช้จ่ายให้ จึงชวนเธอไปเที่ยวที่บาร์หรูใจกลางเมืองกรุงเทพ ที่มีแต่ลูกคุณหนูคุณนายด้วยกัน ทำให้นับหนึ่งเจอกับผู้ชายที่วันไนต์ (งานหยาบแล้วมึง กับคนที่วันไนต์ด้วย) มิวได้ยินเช่นนั้นก็แทบยกตีนขึ้นก่ายหน้าผากแทนนับหนึ่งกับเรื่องที่พบเจอ เพราะมันยากมากหากให้คนที่มีความสัมพันธ์ทางกายเพียงค่ำคืนเดียวรับผิดชอบ ซึ่งนับหนึ่งเองก็รู้ดีจึงทำให้ตอนนี้คิดไม่ตก ส่วนมิวพอเห็นนับหนึ่งเงียบจึงอยากตบปากตัวเอง ที่เผลอปากพล่อยทำให้เพื่อนเครียดมากกว่าเดิม ก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่สงสัย (แล้วไอ้นั่นมันไม่ได้ใส่ถุงเหรอวะ?) “ใส่” (ใส่ถุงแล้วจะท้องได้ไงวะ หรือว่าถุงแตก) “นี่แหละที่กูสงสัย” เพราะเธอเห็นผู้ชายคนนั้นใส่ถุงแค่ครั้งแรก แต่ครั้งต่อไปเธอไม่รู้เพราะตอนนั้นมัวเจ็บกับเซ็กซ์ครั้งแรก รู้ตัวอีกทีเขาก็สอดใส่เข้ามาในตัวเธอแล้ว (แล้วมึงจะเอายังไงต่อ?) “ต้องโทรบอกผู้ชายคนนั้น” (มึงมีเบอร์เขาด้วยเหรอ?) “มี” นับหนึ่งเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง จากนั้นก็เลื่อนลิ้นชักออกเห็นนามบัตรของเขาที่ให้เธอก่อนจะแยกย้ายกันเพื่อหวังจะฟันเธออีก ทว่าเธอไม่ต้องการเช่นนั้น เพราะนับหนึ่งแค่อยากลองมีเซ็กซ์ว่ามันเป็นอย่างไร ไม่ได้อยากสานสัมพันธ์ต่อ ขณะนับหนึ่งกำลังยืนมองชื่ออีกคนและเบอร์โทรศัพท์ที่ปรากฎบนกระดาษแผ่นเล็ก พอได้ยินมิวเอ่ยถามก็ทำให้ได้สติ (ลองดูเผื่อเขาจะช่วยมึงหาทางออกได้) “ต้องได้สิเพราะเขาก็มีส่วนร่วมทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น” ตอนนี้เธอแค่อยากบอกให้ผู้ชายคนนั้นรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ และถามถึงเรื่องราวในคืนนั้นว่าเขาสวมใส่ถุงยางทุกครั้งหรือเปล่า หรือถุงแตกไหมเท่านั้น ส่วนเรื่องที่เหลือยังคิดไม่ออกต้องคุยกับเขาอีกที หลังจากวางสายมิว นับหนึ่งก็รีบแต่งตัว แล้วเดินออกไปหน้าปากซอยหอพัก ก่อนจะหยุดยืนหน้าคลินิกด้วยความตื่นเต้น มือเล็กเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อแต่ก็พยายามตั้งสติ จากนั้นก็เข้าไปข้างในเพื่อตรวจครรภ์อีกครั้ง นับหนึ่งใช้เวลาอยู่ในคลินิกสักพักใหญ่ หลังจากตรวจครรภ์ผ่านปัสสาวะเรียบร้อย เธอก็รับผลตรวจยืนยันการตั้งครรภ์เดินกลับห้องด้วยหัวสมองตื้อ เพราะไม่รู้จะเอาอย่างไรต่อ ความคิดมากมายประเดประดังเข้ามาจนหัวสมองแทบระเบิด กระทั่งถึงห้องก็หยิบนามบัตรของอีกคน ก่อนจะกดเบอร์โทรศัพท์ของเขาลงยังมือถือ จากนั้นก็จัดการโทรหาคนที่มีส่วนร่วมทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นทันที ซึ่งรอสายไม่นานเจ้าของปลายสายก็รับ… อีกฝั่งของร่างสูงโปร่งใบหน้าหล่อเหลารับกับจมูกโด่งคมสัน กำลังเดินลงบันไดบ้านเพื่อออกไปดื่มกับเพื่อนในค่ำคืนนี้ จู่ ๆ โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงยีนก็สั่น มือหนาจึงล้วงขึ้นดู พอเห็นเบอร์แปลกคิ้วหนาดกดำก็ขมวดเล็กน้อยก่อนจะกดรับสาย “ฮัลโหล” ทางด้านนับหนึ่งเงียบนิ่งครู่หนึ่งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วตอบกลับด้วยหัวใจเต้นสั่นระรัว (ฮัลโหล) “ใคร?” เมื่อรับรู้เป็นผู้หญิงโทรมา คาร์เตอร์ ก็ถามด้วยใบหน้าสงสัย เพราะปกติเขาไม่เคยให้เบอร์โทรศัพท์กับใคร (นับหนึ่ง) “นับหนึ่งไหน ไม่รู้จัก” นับหนึ่งไม่ได้แปลกใจในคำตอบ เพราะวันนั้นเธอกับเขาแทบไม่ได้คุยอะไรกันเลย แม้แต่ชื่อเขาเธอก็ไม่ได้ถาม ซึ่งที่พูดมาเธอไม่ได้สนใจ ขอเพียงแค่เขาจำผู้หญิงที่เพิ่งวันไนต์เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วได้ก็พอ (คนที่คุณวันไนต์ด้วยเมื่อเดือนที่แล้ว) คาร์เตอร์ได้ยินเช่นนั้นก็นิ่งงันไปชั่วขณะเพราะไม่คิดว่าคนที่ทำให้เขาติดใจ จนไม่สามารถไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่นได้ รอเพียงเธอติดต่อมาเท่านั้น วันนี้จะติดต่อมา รับรู้เช่นนั้นปากหนาที่คาบบุหรี่ก็เหยียดยิ้มด้วยความชอบใจ ก่อนจะเอ่ยถามด้วยคำพูดเย้ยหยันขณะใบหน้านั้นยิ้มไม่หุบ “มีอะไร อยากซ้ำ?” คิดได้เพียงเท่านี้จึงพูดกับเธอออกไปตรง ๆ นับหนึ่งได้ยินเช่นนั้นจึงตอบกลับไปทันควัน (เปล่า ฉันแค่มีเรื่องจะบอกและถามคุณ) “ต้องเปิดห้องนอนคุยกันไหม? ฉันอยาก เอ๊ย ฉันว่างพอดี” ริมฝีปากพูดกระเซ้าเย้าแหย่ทว่าในหัวนั้นคิดจริง ขณะขายาว ๆ เดินลงบันไดบ้านด้วยท่าทีอารมณ์ดี ส่วนนับหนึ่งเมื่อเห็นคาร์เตอร์เอาแต่ติดเล่นเธอจึงรีบเข้าประเด็นทันที (ไม่ ฉันจะถามคุณว่าคืนนั้นคุณได้ใส่ถุงยางไหม?) สิ้นเสียงเล็กใบหน้าหล่อเหลาที่เคยเต็มไปด้วยรอยยิ้มก็เลือนรางจางหายไป ขณะภายในหัวได้แต่สงสัยทำไมจู่ ๆ เธอถึงถาม ทั้งที่เรื่องนี้ก็ผ่านมานานแล้ว ทำให้คาร์เตอร์อดคิดไม่ได้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับนับหนึ่งหรือเปล่า จึงถามออกไปให้หายสงสัยโดยเลี่ยงที่จะตอบคำถามของเธอ “ถามทำไม” (คุณแค่ตอบว่าใส่หรือไม่ใส่) “เรื่องมันนานแล้ว เธอจะถามเอาอะไร” (ฉันท้อง) เมื่อคาร์เตอร์เอาแต่ตอบบ่ายเบี่ยงนับหนึ่งจึงพูดเรื่องที่เกิดขึ้นออกไปตรง ๆ ทำเอาคาร์เตอร์หน้าชาไปชั่วขณะ ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงไม่ว่างเว้น ในหัวนึกถึงเรื่องคืนนั้นที่เขาไม่ได้สวมใส่ถุงยางในน้ำสองเพราะอยากสดกับเธอ ด้วยเหตุผลที่ว่าไม่เคยเจอใครซิงจึงอยากลอง แต่ก็มั่นใจว่าดึงออกทัน คาร์เตอร์จึงตอบกลับไปด้วยคำพูดเมินเฉย “แล้วเธอมาฉันบอกทำไม?” (ก็คุณทำฉันท้อง แล้วจะให้ฉันบอกใคร) “แน่ใจเหรอว่าท้องกับฉัน ทำงานกลางคืนด้วยไม่ใช่เหรอ” นับหนึ่งอึ้งไม่น้อยขณะมือเล็กกำหมัดแน่น สันกรามขบกันจนปูดด้วยความโมโห แม้จะเตรียมใจมาบ้างแล้วก็ตาม แต่พอได้ยินคำพูดดูถูกและความเห็นแก่ตัวของอีกคน เธอก็ไม่สามารถยับยั้งความโมโหได้ จึงตอบกระแทกเสียงกลับไป (งั้นก็แปลว่านายไม่ได้ใส่ถุง) “เออ ไม่ได้ใส่ แต่ฉันมั่นใจว่าดึงออกทัน” (ถ้าเอาออกทันฉันคงไม่ท้องแบบนี้หรอก) “ท้องกับคนอื่นแล้วโยนให้ฉันหรือเปล่า เห็นฉันหล่อฉันรวยแล้วอยากจับก็พูดมาตรง ๆ เถอะ ไม่ต้องเล่นละครน้ำเน่าหรอก” (สาบานว่าคำพูดนี้ออกมาจากปากลูกผู้ชายแท้ ๆ) นับหนึ่งแทบจะทนไม่ไหวกับคำพูดของคาร์เตอร์ แต่ก็พยายามใจเย็นให้มากที่สุดแม้จะหลุดออกไปบ้างก็ตาม “ก็ฉันมั่นใจว่าไม่ใช่ลูกฉัน ดังนั้นเธอไปจัดการเอาเอง แล้วก็จำไว้เป็นบทเรียนถ้าอยากวันไนต์กับใครก็รู้จักป้องกันตัวเองด้วย ยาก็มีให้กิน พลาดท้องมาจะได้ไม่ต้องลำบากเรียกร้องใครให้มารับผิดชอบแบบนี้” (แล้ววันนั้นนายไม่บอกล่ะว่าไม่ได้ใส่ถุง ปากอมขี้อยู่หรือไง เพราะถ้านายบอกฉันคงไม่ท้องแบบนี้หรอก) จากแค่จะโทรมาถามเขาในสิ่งที่ค้างคาใจ แล้วให้เขาช่วยหาทางออก แต่พอเห็นความเห็นแก่ตัวของคาร์เตอร์ นับหนึ่งก็ไม่อาจทน ยังไงก็จะลากคอเขามารับผิดชอบเธอให้ได้ เพราะเรื่องนี้เขาผิดเต็ม ๆ แม้เธอจะเลี้ยงลูกได้ แต่เรื่องอะไรจะให้คนอย่างเขาอยู่สุขสบายแล้วเธอต้องลำบากคนเดียว ในเมื่อทำด้วยกันก็ต้องรับผิดชอบด้วยกัน อีกอย่างเธอไม่อยากให้ตัวเองและลูกกลับไปยืนจุดที่เธอเคยผ่านมา เพราะรู้ดีความจนและความลำบากมันน่ากลัวมากแค่ไหน กว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย… ดังนั้นเธอจะไม่ให้ลูกของเธอพบเจอชะตาชีวิตเหมือนเธอเด็ดขาด... “ทำตัวเองก็จัดการเอา” พูดจบคาร์เตอร์ก็กดวางสาย จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์ยัดใส่กางเกงด้วยท่าทีหงุดหงิด เพราะคิดว่าจะได้ฟันนับหนึ่งอีกครั้ง ทว่าไม่ใช่ เธอกลับนำเรื่องปวดหัวมาให้ ก่อนจะเลือกไม่สนใจเพราะมองว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นไม่เกี่ยวกับตัวเองแน่นอน จากนั้นก็เตรียมเดินไปยังรถหรูเพื่อออกไปดื่มสังสรรค์กับเพื่อนทว่า… “เตอร์ทำใครท้อง?”