บทที่ 24
เรียกผิด
“อย่าได้ห่วง ข้าจะคว้าชัยชนะกลับมาหาเจ้าเป็นแน่”
บุรุษยื่นฝ่ามือออกมาลูบเรือนผมสลวยด้วยความเอ็นดู การได้เห็นว่าฟางจื่อลู่ดูเป็นกังวลที่ตนจะออกรบเช่นนี้น่าดูไม่น้อย
“เหตุใดจึงออกรบเจ้าคะ?”
“จำได้หรือไม่ว่าคราก่อนข้าถูกลอบสังหาร”
อ้อมแขนแกร่งโอบสตรีตัวน้อยแล้วพาเดินท่ามกลางฝูงคน แม้ว่าเรื่องเช่นนี้ไม่สมควรพูดด้านนอก หากแต่จะมีผู้ใดกล้าเข้าใกล้แม่ทัพผู้นี้ ชื่อเสียงเรียงนามแม้เป็นบุรุษผู้กอบกู้แผ่นดินเคียงคู่กับฮ่องเต้ปัจจุบัน หากแต่เรื่องที่บุรุษไม่ชอบเข้าสังคม และมีกิริยาเช่นไรเมื่อถูกสัมผัสนั้นโด่งดังไม่แพ้กัน
“จำได้เจ้าค่ะ”
“ที่จริงแล้ว ผู้ที่ต้องไปคือไท่จื่อ”
“เจ้าคะ?”
ดวงตากลมเบิกกว้าง นางมิใช่ผู้โง่เขลาถึงขั้นไม่รู้ นี่มิต่างไปจากการลอบสังหารไท่จื่อ เป็นเหตุผลให้ก่อสงครามระหว่างราชวงศ์ได้ ทว่าการที่อีกฝ่ายยังเงียบเช่นนี้ก็น่าหวาดหวั่นไม
