สะดุดรักมาเฟียร้าย

จูบ...ครั้งที่สอง

"คุณทานก่อนเลยนะคะฟ้าขอไปอาบน้ำก่อน"

ม่านฟ้าบอกเขาหลังจากที่เธอยกถาดอาหารพร้อมกาแฟดำมาเสิร์ฟให้เขาเรียบร้อยแล้ว

ม่านฟ้าเข้าไปอาบน้ำไม่นานเธอก็

ออกมานั้งกินอาหารเช้าในส่วนของเธอ

"เรื่องเรียนเป็นไงเรียบร้อยดีไหม"

กวินถามขึ้น เขานั้งจิบกาแฟหลังจากจัดการอาหารหมดแล้ว

"เรียบร้อยค่ะ อีกสองอาทิตย์ก็เปิดภาคเรียนเเรกของเทอม คุณกวินค่ะฟ้าขอโอนเงินคืนนะคะคุณจ่ายค่าเทอมให้ฟ้าแล้วฟ้าก็ไม่ได้ใช่อะไรแล้ว"

เมื่อวานเธอเข้าใจว่าเขาโอนค่าเทอมให้แต่พอจะจ่ายทางมหาลัยบอกว่ามีคนจ่ายเข้ามาให้แล้วและมีชื่อเขาเป็นผู้จ่าย

"เก็บไว้เถอะเผื่อได้ใช้"

"เงินที่ฟ้าทำงานก็ยังมีพอใช้ค่ะฟ้าไม่อยากรบกวนคุณ"

"งั้นวันนี้ก็ไปทำงานกับผมก็แล้วกัน ยังไงผมก็ไม่จ่ายคุณฟรีหรอกวันไหนว่างก็มาช่วยผมทำงาน"

"ค่ะ แล้ววันนี้คุณจะให้ฟ้าทำอะไรค่ะ ฟ้าจะได้เตียมตัวถูก"

"เราจะออกไปดูที่แปลงใหม่กัน"

"โอเคค่ะ ฟ้าอิ่มแล้วขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแปบหนึ่งนะคะ"

เธอเก็บถ้วยชามไปล้าง แล้วก็เดินเข้าห้องไป

ม่านฟ้าหยิบกางเกงยีนส์เอวสูงทรงสวยของแบรนด์ดังที่เขาพาไปซื้อเมื่ออาทิตย์ก่อนออกมาใส่เธอหมุนซ้ายหมุนขวาไปมาที่หน้ากระจก

"สวยจัง"

เธอชมกางเกงยีนส์ที่ใส่แล้วพอดีตัว

เธอถอดเสื้อออกใส่บราไว้ตัวเดียวและก็หันไปเลือกเสื้อในตู้ โดยที่ไม่รู้เลยว่ากวินยืนพิงขอบประตูมองเธออยู่

"ว้ายย...คุณกวิน"

ม่านฟ้าหันมาเห็นเขายืนอยู่ก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ เธอลืมไปว่าห้องนี้เป็นห้องของเขา เขาจะเข้าออกเวลาไหนก็ได้

เธอเอาเสื้อตัวในมือยกขึ้นปิดหน้าอกเธอไว้ เพราะตอนนี้ท่อนบนเธอใส่แค่บราลูกไม้ไว้ตัวเดียว

กวินค่อยๆเดินเข้ามาหาเธอ ม่านฟ้าก็ค่อยถอยหนีจนหลังชนกับตู้ที่อยู่อีกฝั่ง

กวินรวบเอวบางของเธอไว้แนบลำตัว

เธอใช้มือผลักอกเขาไว้

ต่างคนต่างไม่พูดอะไรยืนสบตากัน เหมือนต้องมนต์สะกด

"คะ...คุณ!!"

ม่านฟ้าพูดยังไม่ทันจบเขาก็กดริมฝีปากลงมาอย่างรวดเร็ว ม่านฟ้าหลับตาปี๋ ใจเต้นแรง กวินกอดรัดเธอแน่นขึ้น ริมฝีปากเขาบดขยี้ลงมาอย่างเราร้อน เข้าสอดลิ้นอุ่นเข้าไปในปากเธอ

"ฮื้อออ..."

ม่านฟ้ากอดเขาไว้แน่น กวินยังคงคว้านลิ้นอยู่ในปากเธอด้วยความช่ำชอง

ม่านฟ้ากอดเขาไว้เหมือนคนกำลังจะจมน้ำมันวาบหวานชวนให้เคลิบเคลิ้ม ดังร่อง รอยอยู่ในอากาศ เธอเริ่มปรับการรับ ออกซิเจนเข้าร่างกายได้ดีกว่าครั้งที่แล้ว

กวินถอดริมฝีปากออกเขาจูบไซร้ลงมาที่ ซอกคอที่หอมละมุน เขาทั้งจูบทั้งสูดดมความหอมจากเธออย่างหลงไหล

"ฮื้ออ...คุ...คุณกวิน"

เขางับเบาๆที่ติ่งหูของเธอ ม่านฟ้าแทบยืนไม่อยู่ด้วยความรู้สึกเสียวแปลกๆ

"ครับ..."

เขาตอบรับแต่ก็ยังไม่หยุด เขาจูบลงมาที่เนินอกขาวผ่องที่โผล่ออกมาจากบราตัวสวยเขาจูบและดูดขบกัดเบาๆจนขึ้นเป็นรอยแดง

ม่านฟ้าเงยหน้าอย่างเชิญชวนเขาอย่างไม่รู้ตัว

"ให้ตายเถอะฟ้า"

กวินพูดขึ้นเขาซุกหน้าอยู่ที่ซอกคอของเธอนิ่งๆ เพื่อควบคุมตัวเองก่อนที่เขาจะหยุดตัวเองไม่ได้ เขาจูบลงไปที่คอของหนักๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นอย่างแสนเสียดาย ม่านฟ้ามองสบตาเขาด้วยความเขินหน้าเเดง กวินหัวเราะเบาๆ อะไรที่เป็นเธอมันนาเอ็นดูไปหมด

"หึๆ...เตียมเสื้อผ้าใว้ให้ผมด้วย..จุ๊บ"

เขาพูดแล้วจุ๊บลงบนปากนุ่มของเธอ ก่อนที่จะปล่อยเธอเเละเดินเข้าห้องน้ำไป

ม่านฟ้ายืนหน้าแดงอยู่ตรงนั้นทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่ ก่อนจะดึงสติตัวเองกลับมาเธอรีบใส่เสื้อของของตัวเองให้เรียบร้อยเป็นเสื้อกล้ามสีขาวกับ เสื้อเชิ้ตสีฟ้าไว้ใส่คลุมอีกที และรีบเตียมเสื้อผ้าไว้ให้เขา เธอหยิบกางเกงยีนส์ยี่ห้อดังกับเสื้อยืดสีขาวพร้อมแจ็คเก็ตสีน้ำตาลออกมาวางไว้ให้เขา เธอหยิบกระเป๋า สะพาย ที่ในนั้นบรรจุของส่วนตัวไว้เรียบร้อยแล้วและเธอก็รีบออกไปจากห้อง ถ้าต้องเผชิญหน้ากันตอนนี้คงทำหน้าไม่ถูก

เธอเดินออกมาก็พบกับโตมรและลูกน้องของเขาที่ยืนคุยกันอยู่หน้าบ้านเธอก็เลยเดินไปร่วมวงด้วย

"อ่าว..คุณฟ้าวันนี้ไปกับนายด้วยหรอครับ"

โตมรทักขึ้นเพราะเห็นม่านฟ้าเเต่งตัวออกมาในเวลาที่นายเขากำลังจะออกไปทำงานพอดี

"ใช่ค่ะ เป็นคำสั่งของนายพี่โตแหละบอกให้ฟ้าไปช่วยงาน"

ม่านฟ้าตอบพร้อมรอยยิ้ม

"ให้ไปช่วยงาน"

โตมรทวนคำพูดม่านฟ้าแล้วหันไปมองหน้ากันอย่างรู้ดีว่านั้นมันแค่ข้ออ้างของนายเขามากกว่า แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร

"ว่าแต่มีคำแนะนำให้ฟ้าไหมคะ ว่าฟ้าจะต้องเตียมตัวยังไงมั่ง"

"ไม่ต้องเตียมอะไรหรอกครับคุณฟ้า ทำงานกับนายสบายๆครับ"

โตมรบอก ม่านฟ้าทำหน้าแบบ

~สบายๆจริงหรอ~

"ทำไม่ทำหน้าแบบนั้นละครับคุณฟ้า"

"เชื่อได้ใช่ไหมคะ"

ทุกคนพากันหัวเราะออกมาเสียงดังเข้าไปถึงในบ้าน

"อารมณ์ดีกันจังนะพักนี้ สงสัยงานที่นี้มันจะสบายเกินไป"

เสียกกวินดังขึ้นเล่นเอาบรรดาลูกน้องอ้าปากค้างกันเลยทีเดียว

"เออ...ผมไปเตียมรถก่อนนะครับ"

โตมรรับชิ่งไปก่อน

"เห้ยย..นั้นมันหน้าที่ผม"

บอลตะโกนตามหลังไป

"แห๊ะๆ...ขอตัวนะครับนาย"

บอลรีบตามไปติดๆ

"งันฟ้าไปขึ้นรถนะคะ"

ม่านฟ้าบอกแต่ไม่หันไปมองเขา

"เดี๋ยว..."

ม่านฟ้าที่กำลังจะก้าวเท้าเดินหยุดชะงักทันทีแต่เธอก็ยังไม่หันมามองหน้าเขาอยู่ดี

"หันมาม่านฟ้า"

เธอค่อยๆหันกลับไปช้าๆอย่างเลี่ยงไม่ได้

"คะ!!!"

"ยืนรอตรงนี้"

"ค่ะ"

เธอตอบแล้วก็รีบหันหน้ากลับไป

"ถ้ายังหลบหน้าแบบนี้ผมจะจูบคุณโชว์พวกมันตรงนี้แหละ"

กวินก้มลงมากระซิบที่ข้างหูเธอจากด้านหลัง

"เปล่านะคะ~~"

ม่านฟ้ารีบหันกับมาสบตาเขาทันที แต่ก็ต้องหน้าแดงกับสายตาของเขา

"ทำไมต้องหลบหน้า"

เขาถามเธอ

"อย่าตอบว่าไม่ได้หลบนะ"

(จะให้เธอตอบได้ไงว่าเธอเขินเขาที่ถูกเขาจูบแถมยังจูบตรงหน้าอกด้วย)

พอคิดมาถึงตรงนี้เธอก็หน้าแดงขึ้นมา

"หึๆ..คิดอะไรอยู่"

เขาถามอย่างรู้ทัน

"เปล่านะคะ"

เธอก้มหน้างุด พอดีกับรถที่โตมรกับบอลขับมาจอดต้องหน้าพอดีมาช่วยเธอไว้แท้ๆ

"รถมาแล้วไปกันเถอะค่ะ"

ม่านฟ้าบอกพร้อมกับก้าวขึ้นรถไปทันที

กวินตามมาติดๆ รถตู้หรู ที่นั้งกว้างขวาง

ม่านฟ้ารู้ว่าเขานั้งประจำตรงไหนเธอเลยเลือกนั้งริมประตู

"มานั้งตรงนี้"

เขาบอกให้เธอไปนั้งใกล้เขา

"ฟ้าอยากนั้งตรงนี้"

"แต่ผมบอกให้คุณมานั้งตรงนี้"

"แต่ฟ้าอยากนั้งตรงนี้นี้คะ"

เขาทำท่าจะลุกขึ้นมาหาเธอ

"ก็ได้ค่ะ"

ม่านฟ้ารีบลุกขึ้นทันที เธอไม่กล้าเสี่ยงที่จะท้าทายเขาตรงนี้

เธอขยับมานั้งเบาะคู่กับเขา

"ก็แค่นั้น"

เขาพูดขึ้น ม่านฟ้าหน้านั้งงอ

โตมรกับบอลอมยิ้ม เขาไม่เคยเห็นนายเขาในโมเม้นนี้

"ยิ้มอะไรเดี๋ยวก็ถึงคิวพวกมึง มีหลายคดีที่ยังไม่ได้คิดบัญชี"

โตมรกับบอลหุบยิ้มทันที