บทที่ 48
อยากแต่งเมีย
แอ่นสะโพกรับแรงกระแทก เต็มไปด้วยตัณหาราคะไม่ต่างไปจากทัตเทพ แรงตอกถี่ยิบ และรุนแรง คล้ายกับคลื่นลมมรสุมพัดผ่าน ภายในช่วงท้องปั่นป่วนยากที่จะบรรยาย ร่างบอบบางคล้ายกับถูกกดลงจนแทบจะจมลงบนเบาะ แต่อีกในหนึ่งก็คล้ายกับกำลังล่องลอย ทั้งสุขสมและทรมาน ไม่อาจต้านทานความรู้สึกนี้ได้เลย
หากคนภายนอกเดินผ่านมาแถวนี้คงอกสั่นขวัญแขวน เนื่องจากมีรถคันหนึ่งกำลังโยกตัวเองราวกับมีใครกำลังขย่ม ใครจะรู้มันมันโดนเรี่ยวแรงอันมหาศาลขย่มอยู่ด้านในจริงๆ
“ลลิตอยากขึ้น” อยู่ดีๆ หญิงสาวก็เอ่ยขึ้นมาด้วยใบหน้าแดงซ่าน
“ทำไม? หรือที่พี่ทำให้มันไม่ถึงใจ?”
“มะ ไม่ใช่ มันดีมากๆ แต่ลลิตแค่อยากทำให้พี่ทัตบ้าง… ไม่ได้เหรอคะ? หรือที่ลลิตเคยทำมันแย่มาก ว้าย!?” ไม่ทันทีลลิตจะได้พูดจบประโยคดี ทัตเทพก็โอบคนตัวเล็กให้นั่งลงบนตกของตัวเอง พลางจ้องมองเธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ อีกทั้งยังสำรวจเรือนร่างอย่างจาบจ้วง
