เมิ่งเฟยหันกลับมา โดยไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ดวงตาจ้องเขม็งมองไปยังแฟนหนุ่มของหลี่เสียวหย่า และแฟนหนุ่มของหลี่เสียวหย่า ก็อดไม่ได้ที่จะนิ่งอึ้งไป เขาไม่เคยคิดเลย ว่าหมัดที่ตนปล่อยไปเต็มแรง เมิ่งเฟยกลับไม่เป็นอะไรเลย และยิ่งได้เห็นสีหน้าและแววตาของเมิ่งเฟย มันน่ากลัวมากจริงๆ ทำให้เขาตกใจจนกลืนน้ำลายไปหลายอึก ร่างกายก็เริ่มสั่นเทาไปทั่วทั้งตัว
“เอ่อ มะ เมิ่งเฟยอ่า แก ฉะ ฉัน…”
ในนาทีนี้ แฟนหนุ่มของหลี่เสียวหย่าไม่รู้ว่าจะเอ่ยอะไรดี เขาเอ่ยอย่างสะเปะสะปะ ริมฝีปากสั่นระริก และสีหน้าเริ่มเขียวเพราะความกลัว
“ฉันอะไร แกอะไร?”
เมิ่งเฟยเอ่ยพลางเดินเข้าไปหาเขา ทำให้เขาตกใจจนขาเป็นอัมพาตล้มลงไปที่พื้น และไม่กล้าร้องเอะอะหรือจู่โจมอีก
“พะ พี่ใหญ่ ผมผิดเอง พี่คงไม่ถือโทษโกรธผมหรอกนะครับ ปล่อยผมไปเถอะ ผมมันไม่ดีเอง ผม ผมมันไม่ใช่คน พอใจไหมครับ!”
แฟนหนุ่มของหลี่เสียวหย่า ยอมหมดแล้วทุกอย่าง เขารู้ว่าตนเอ
