ห้องชุดนี้ นอกจากจะใหญ่มากแล้ว การตกแต่งภายในก็หรูหรามากเช่นกัน เมิ่งเฟยคิดมาตลอด ว่าภายในบ้านของหลีเสี่ยวหลิน ตกแต่งได้ดีพอแล้ว แต่เมื่อได้มาเห็นที่นี่ ถึงได้เข้าใจว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับดินมันเป็นยังไง
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าใช่คุณเมิ่งเฟยหรือเปล่าคะ? ทางท่านประธานหวังกำลังรอคุณอยู่ แล้วยังให้คุณรีบเข้าไปด้วยค่ะ!”
ณ เวลานี้ แม่บ้านมองไปยังเมิ่งเฟย เมื่อเธอเอ่ยจบก็ชะเง้อคอมองเขาและหลี่เม่ยเอ๋อร์ ที่เดินตามเสียงเข้ามาด้านใน เมิ่งเฟยก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะไปห้องรับแขก หรือว่าห้องนอน เขารู้สึกเบลออยู่พักหนึ่ง เพราะว่าห้องมันกว้างมากเกินไป
เมิ่งเฟยและหลี่เม่ยเอ๋อร์ เดินตามแม่บ้านเข้าไปด้านใน หลังจากที่วกไปวนมาอยู่ครู่หนึ่ง จนในที่สุดก็มาถึงหน้าประตูห้องห้องหนึ่ง ยังไม่ทันได้เข้าไปข้างใน ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็กเป็นพักๆ เสียงดังมาก อีกทั้งเหมือนว่าจะร้องจนเสียงแหบแห้งแล้ว คาดว่าน่าจะร้องมาน
