“รีบทานเถอะ วันนี้วันจันทร์ รถติดแน่นอน อย่ามัวชักช้าเลย”
เมิ่งเฟยถือถ้วยข้าวต้มมาหนึ่งถ้วย แล้ววางไว้ตรงด้านหน้าของหลีเสี่ยวหลิน เมื่อเอ่ยจบเขาก็ตักอีกถ้วยหนึ่ง จากนั้นก็เริ่มลงมือตักใส่ปาก เมื่อคืนเขาทานอาหารทะเลมาไม่น้อย ไม่ได้ทานอาหารหลักเลย ท้องจึงโหยหามาก หรือว่าเป็นเพราะอาหารมื้อนี้อร่อยกัน ของทะเลเหล่านั้น คงจะเหมาะเป็นกับแกล้มเหล้าเท่านั้นแหละ
“อื้ม ทานกัน นายทานเยอะๆ หน่อยนะ นายต้องได้รับสารอาหารเพียงพอ แล้วก็ระวังสุขภาพด้วย”
หลีเสี่ยวหลินเริ่มทานอาหาร ใบหน้าเธอถูกแต้มไปด้วยรอยยิ้ม ดูท่าทางเธอมีความสุขมาก
ยี่สิบนาทีต่อมา ทั้งสองทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลีเสี่ยวหลินจัดเก็บอะไรเล็กน้อย เธอก็เดินออกไป เมิ่งเฟยยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น ตอนนี้เวลายังเช้าอยู่ เขาไม่รู้ว่าจะไปไหน แม้ว่าจะไปที่หน่วยงาน ประตูก็คงยังไม่เปิด ถึงอย่างไรก็คงจะเปิดประมาณหกโมงครึ่งนั่นแหละ
ขณะนี้ คนในบ้า
