“ทำยังไงก็ได้ให้คุณยูแน็สไม่มายุ่งกับผู้หญิงคนนี้ คุณราฟไม่ใช่คนใจร้อนก็จริง แต่อย่าให้ได้โกรธเชียวนะ ด้านมืดที่พยายามกดเอาไว้ระเบิดแน่ โรงแรมปารีส เซ้นต์ แวงแกร์อาจจะเหลือแค่ชื่อและเหลือแค่ซากปรักหักพัง”
คริสต็อฟบอกแค่นั้นแล้วกดวางสาย โฌแอ็ลยังคงมีสีหน้าเคร่งเครียดตอนที่เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าเสื้อด้านในตามเดิม เขาถอนหายใจอย่างคิดไม่ตกก่อนจะสาวเท้ากลับเข้าไปในโรงแรม
“คุณราฟ”
“ทำไมไม่ลงไปกินมื้อค่ำ”
“ฉันไม่หิวค่ะ”
ปั้นหยาตอบแล้วเลี่ยงการสบสายตากับราฟาเอล หญิงสาวขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มมีเพียงช่วงเหนืออกขึ้นไปที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมาเท่านั้น
“เครียดเหรอ”
“ก็...พอสมควรค่ะ”
ปั้นหยาไม่คิดจะปิดบัง หญิงสาวบอกออกไปตามความเป็นจริง ราฟาเอลที่ยืนอยู่ข้างเตียงของหญิงสาวในตอนแรกทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงก่อนที่ร่างสูงจะเอนตัวลงนอนแล้วสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันกับหญิงสาว รวบเอาร่างเล็กมากอดไว้ในอ้อมแขน ปั
