ราฟาเอลวางปั้นหยาลงบนเตียงในห้องนอนของเขาเอง สิ่งที่มาเฟียหนุ่มตั้งใจจะทำไม่เป็นไปตามที่คิดเพราะตอนนี้ปั้นหยาหลับสนิทไปเรียบร้อยแล้ว
ราฟาเอลไม่อยากรังแกคนหลับ
“พรุ่งนี้เธอโดนหนักแน่ปั้นหยา”
ราฟาเอลบอกด้วยน้ำเสียงที่เจือความเอ็นดูเอาไว้ด้วย เขาจัดท่าให้หญิงสาวได้นอนอย่างสบายตัว ร่างสูงโน้มตัวไปหยิบผ้าห่มที่พับอยู่ปลายเตียงขึ้นมาคลุมให้ร่างเล็กที่กำลังขดตัวเพราะอุณหภูมิในยามค่ำคืนที่ลดต่ำลง ห่มผ้าให้เสร็จราฟาเอลก็ทำท่าจะผละออก หากแต่ข้อมือข้างหนึ่งของเขากลับถูกมือเรียวรั้งเอาไว้
ราฟาเอลหันกลับมามอง คนที่เขาคิดว่าหลับสนิทไปแล้วกำลังลืมตาแป๋วแล้วจ้องมาที่เขา มาเฟียหนุ่มที่นั่งห้อยขาข้างเตียงเลิกคิ้วมองหญิงสาว
“ไม่หลับแล้ว”
“เปล่าค่ะ ไม่ได้หลับตั้งแต่แรก หยาแค่พักสายตา”
“แสดงว่าเมื่อกี้เธอแกล้งหลับ”
“ไม่ได้แกล้งหลับ หยาแค่พักสายตาค่ะ”
ปั้นหยาโต้เถียงด้วยท่าทางดื้อรั้น จากเดิมที่เคยนอนห
