ภีมจ้องมองรูปนั้นด้วยสายตานิ่ง ทว่ายังไม่ทันจะหยิบรูปนั้นขึ้นมาดูโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ก็ส่งสัญญาณเตือนขึ้นมาอีกครั้ง
ครืดๆ
P'Phetra
ชื่อคนที่โทรเข้ามาทำให้ภีมถอนหายใจออกมาเบาๆ รู้ดีว่าถ้าตัวเองไม่รับสายนี้ อีกฝ่ายก็จะโทรมาไม่หยุด
ก็โทรจนกว่าเขาจะรับสายนั่นแหละ
"ครับ"
"ครับ? นี่มันคือคำพูดของคนทำผิดเหรอภีม บอกมาว่าแกเอาน้ำหอมกับเครื่องสำอางฉันไปทำอะไร"
"ผมบอกแล้วนี่ว่าขอ"
"แกบอกฉันตอนไหนไม่ทราบ"
"เมื่อเช้าไง ก่อนที่พี่เภจะออกจากบ้าน"
"ก็นั่นฉันคิดว่าแกจะเอาไปแค่ขวดเดียว ฉันจะรู้ได้ไงว่าแกจะเอาไปยกเช็ตไม่เหลือไว้ให้ฉันสักขวด" ที่สำคัญไม่ใช่แค่เช็ตเดียวด้วย ทั้งน้ำหอมทั้งเครื่องสำอางที่เธอซื้อมาต่างหายเกลี้ยง
"บอกมาว่าแกเอาน้ำหอมกับเครื่องสำอางของฉันไปให้ใคร อ่อ คนที่แกซื้อกระเป๋าให้ใช่มั้ย?"
เภตรารู้สึกทะแม่งตั้งแต่ที่เธอกับมารดาบอกจะไปช้อปปิ้งแล้วภีมขอตามไปด้วย ท
