หลังจบคาบสุดท้ายในช่วงเย็น ฉันกับยัยเพื่อนรักก็ต้องมาประจำใต้ตึกของสาขาเพื่อรอคัดเลือกเป็นดาว-เดือน มาถึงก็เห็นไอ้พี่เรสรออยู่ก่อน ไม่รู้ว่าเกี่ยวเนื่องอะไรกับการประกวด ถึงได้เสนอหน้ามาอยู่ที่นี่
“อะ กินซะ วันนี้ต้องคัดเลือกนานเลย”
ถุงใสที่เต็มไปด้วยเสบียงถูกยื่นมาต่อหน้า ด้านในมีทั้งแซนด์วิช น้ำเปล่า นมถั่วเหลืองและน้ำผลไม้ นี่เขายังจำได้อีกเหรอว่าฉันกินได้แค่นมถั่วเหลืองเพราะแพ้นมวัว
“ไม่ได้ขอให้ซื้อนี่”
อีกฝ่ายถอนหายใจออกมา ก่อนจะหยิบนมถั่วเหลืองที่อยู่ในถุงมายื่นให้
“อย่าเล่นตัว กินซะ เธอไม่ได้มีเวลามากขนาดนั้น”
“ไม่กิน!”
ฉันยืนยันหนักแน่นก่อนจะเดินไปวางกระเป๋าแล้วเดินไปรวมกลุ่มกับ
ยัยก้านตอง ปล่อยให้คนเจ้าบงการลอบถอนหายใจออกมาแรง ๆ อย่างปลงตก
“คุยอะไรกันเหรอ หน้าเครียดเชียว”
ยัยก้านตองกระซิบถามด้วยความอยากรู้
“เปล่า”
ทั้งที่ตอบออกไปแบบนั้น แต่ฉันเก็บสีหน้าไม่อยู่จนทำให้ยัย
