ตอนที่ 25 คำถามที่หาคำตอบไม่ได้
บนเตียงนอนหลังใหญ่คนแก่วัยเกือบเจ็ดสิบนอนหลับตาพริ้ม กอดเจ้าอ้วนกระปุ๊กลุกที่นอนดูดจุกนมซิลิโคนใสบนเตียงเดียวกัน หลังจากเปลี่ยนแพมเพิสให้จนสบายตัวทั้งย่าหลาน เจ้าหนูปริญขี้อ้อนแสนฉลาดร้องขอนอนกอดกับคุณย่า ลูกหลับแล้วนั่นแหละปุณณดาจึงมีเวลามานั่งพักหายใจบ้าง
“ปุณ ผมมีอะไรให้คุณดู” ฐาปกรณ์เดินเข้ามาใกล้ เชื้อเชิญชวนภรรยาขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน หากแต่ปุณณดาส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะสำหรับเธอแล้ว ข้างบนนั้นมันไม่มีความทรงจำที่เธอต้องการกลับไประลึกถึง
“อะไรคะ” แววตาว่างเปล่ามองขึ้นไปตามบันไดกลาง ไร้วี่แววแห่งความตื่นเต้นประหลาดใจ
“คุณขึ้นไปดูสิ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันไม่อยากกลับขึ้นไปบนนั้นอีกแล้ว”
“ปุณ”
“ที่ฉันกลับมาเมืองไทย เพราะเพื่อนสนิทของฉันได้รับรางวัลอันน่ายินดี และที่ฉันยอมมาที่นี่เพื่อเห็นแก่คุณหญิงที่อายุมากแล้วเดินเหินไปไหนไม่สะดวก ฉันไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่
