ตอนที่ 26 หม่ามี้คือนางฟ้า
บนเตียงนอนขนาดใหญ่ตรงกลางนั้นเจ้าของร่างกลมปุ๊กปิ๊กนอนหลับตาพริ้มอยู่ตรงกลางเหมือนกับเตียงกว้างนี้เป็นของตัวเองคนเดียว ตรงฝั่งข้างหนึ่งภรรยาสาวนอนตะแคง กอดแขนพาดลูกรักเอาไว้แสดงให้รู้ถึงความรักและหวงแหน
“จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ” ฐาปกรณ์ประทับจุมพิตแผ่วเบา ลงไปบนศีรษะเล็กของลูกชาย แล้วย้ายไปกดจูบหน้าผากกับแก้มหอมของเมียสาว
“คุณฐา คุณเข้ามาได้ยังไงคะเนี่ย ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ” คนถูกขโมยจูบกลางดึกสะดุ้งตื่นขึ้นมา ตามองกลับไปยังประตูหน้าห้องที่ตนมั่นใจว่าน่าจะล็อกเอาไว้ดีแล้ว
“ขอผมนอนด้วยนะ”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ นี่มันชักจะล้ำเส้นมากเกินไปแล้วนะคะ” ปุณณดาขยับตัวลุกขึ้นมาถลึงตาใส่ในความมืด ไม่กล้าดุอดีตสามีเสียงดัง กลัวว่าลูกน้อยที่เพิ่งผล็อยหลับไปนั้นจะตื่น กว่าจะกล่อมให้นอนได้เอหมอนิทานเล่าไปเสียหลายเรื่อง
“ผมหมายถึง ขอนอนกับลูกน่ะ”
“จะมาขอนอนด้วย แล้วห้องของคุณล่ะ”
“นอนห
