ตอนที่ 11 ไม่ลองก็ไม่รู้
1256 คำ
วันถัดไป...
เรื่องเมื่อคืนไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น เพราะต่อให้เธอยั่วอารมณ์เขามากแค่ไหน แต่พี่ภีมกลับไม่ได้มีปฏิกิริยาที่รุกเธอกลับแม้แต่น้อย จนเป็นเธอเองที่แกล้งเขาจนเผลอหลับไป ส่วนพี่ภีมหลังจากเธอหลับก็ไม่รู้ว่าเขาข่มตาหลับได้หรือเปล่า...
และตื่นเช้ามาเขากลับอยู่ในห้องน้ำ ส่วนเธอก็ปลีกตัวกลับห้องตัวเองเพื่อแต่งตัวไปเรียนในช่วงเช้า และเราเจอกันอีกทีตอนอยู่ใต้หอ แต่ดูเหมือนเขาจะหลบหน้าเธอเลย
เมื่อคืนเธอแกล้งเขาแรงไปหรือเปล่านะ...
"แกรู้จักคำนิยามของคำว่า Hot Nerd หรือเปล่า" เสียงของข้าวฟ่างเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอพูดขึ้น และนั่นก็ทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ความคิดของตัวเองก่อนจะพูดตอบคำถามเพื่อนไป
"ก็ผู้ชายที่บ้าเรียน แต่เซ็กซ์จัดแบบนี้ใช่ปะ"
คำนี้มักจะเคยได้ยินบ่อยๆ แต่ก็ยังไม่เคยเจอผู้ชายแบบนี้มาก่อน
"ใกล้เคียง แต่ไม่ต้องบ้าเรียนก็ได้นะ แค่คนคนนั้นดูเรียบร้อย สุภาพ แต่เมื่อถึงตอนทำรักให้คนที่ชอบก็จัดเต็มจนฝ่ายหญิงตาลอย หรือบางคนเสร็จจนฉี่แตกก็มี"
พวกฮอตเนิร์ดคือพวกที่เก็บกดเรื่องเซ็กซ์สินะ
"แกเคยเจอเหรอผู้ชายแบบนั้น" มันอดที่จะถามเพื่อนตัวเองไม่ได้ เพราะยัยข้าวฟ่างคือเจ้าแม่เรื่อง ONS และชอบส่งพวกคลิปโป๊มาให้เธอดูบ่อยๆ คอยสอนเรื่องอย่างว่าเธอในทุกๆ อิริยาบถ แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอหมกมุ่นเรื่องอย่างว่าได้ยังไง
ก็โค้ชเธอมันช่ำชองขนาดนี้...
"ฮอตเนิร์ดส่วนใหญ่จะไม่บอกว่าตัวเองเป็นหรอกนะ แกต้องเจอด้วยตัวเอง ผู้ชายแบบนี้จะสุภาพกับเรามากๆ แต่ก็เต็มที่เรื่องบนเตียงจนฝ่ายหญิงพอใจนั่นแหละ" ยัยฟ่างอธิบายต่อ และนั่นก็ทำให้เธอถึงกับตาลุกวาว เพราะมันทำให้เธอนึกถึงใครบางคน...
"จริงดิ..."
ผู้ชายทรงนี้เป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า หรือยกเว้นไว้หนึ่งคน... เพราะพี่ภีมก็เป็นทรงสุภาพและเขาก็โคตรสุภาพจนทำเธอหงุดหงิดนี้สิ
เธอคือผู้หญิงขี้ยั่ว ส่วนเขาคือผู้ชายสุภาพ ซึ่งเธอนึกไม่ออกเลยว่าเธอคบกันอะไรจะเกิดขึ้น เพราะเขาดูไม่ค่อยอยากจะแตะต้องตัวเธอมากนัก หรือเขาจะเป็นฝ่ายทะนุถนอมผู้หญิงกันนะ...
แต่เธอนี่สิ ไม่ได้ชอบที่เขาจ้องจะทะนุถนอมเธอมากขนาดนั้น ถ้าชอบกันมันต้อง 'จัด' จนเธอและเขาพอใจซึ่งกันและกันสิ
ว่าแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหนัก เธอชอบเขาจริงๆ นะ ชอบมากด้วยยิ่งรู้ว่าเขาเป็นพี่ภีมเธอก็ยิ่งอยากเอาตัวเข้าไปอยู่ใกล้ แต่เขานี่สิไม่ให้ความร่วมมือกับเธอเลย
"แล้วเป็นไงบ้าง คนในความลับของแกไปถึงไหนแล้ว" ยัยฟ่าง จู่ๆ ก็เปลี่ยนเรื่องมาถามเกี่ยวกับคนในความลับเธอเสียอย่างนั้น
ไม่ต้องแปลกใจที่เพื่อนจะรู้เกี่ยวกับคนในความลับของเธอ เพราะไม่มีเรื่องไหนที่เธอจะไม่บอกเพื่อน และก็ไม่มีเรื่องไหนที่เธอเองจะไม่รู้เกี่ยวกับยัยฟ่างเช่นเดียวกัน
"ฉันรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร เจอแบบจะๆ เลยเมื่อคืน" เมื่อเธอพูดไปแบบนั้น ยัยฟ่างก็ยิ่งตาลุกวาวขึ้นมาทันที
"แล้วไงต่อ ได้ 'เอา' กับเขาแล้วยัง"
เธอได้แต่เบ้หน้าให้กับคำพูดของเพื่อนสาว คำแนะนำอย่างอื่นไม่เคยได้จากยัยนี่เลยนอกจากเรื่องอย่างว่าที่คอยเป็นโค้ชให้เธอเสมอ
ส่วนพี่ภีมนั้น... เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะอ่อยเขายังไงแล้ว ดูท่าน่าจะยากเอาเรื่องเพราะเขาดูนิ่ง และสุภาพมากๆ
"เอากับผีสิ เขายังไม่รู้เลยมั้งว่าฉันรู้แล้ว อีกอย่างฉันทำตัวรุ่มร่ามใส่เขามากขนาดนั้น ไม่รู้ว่าตอนนี้เขายังจะชอบฉันอยู่หรือเปล่านี่สิ : ("
"อ้าว ไหนแกบอกว่าเขาเป็นอินโทเวิร์ดไม่ใช่เหรอ แล้วไปเจอกันได้ไง"
ยัยนี่หรี่ตามองเธออย่างต้องการคำตอบ และนั่นก็ทำให้เธอต้องรีบเล่าเรื่องของเมื่อวานทั้งหมดให้เพื่อนสาวรับรู้ และยัยนี่ได้แต่ถอนหายใจออกมาเช่นเดียวกัน
"บางทีเขาอาจจะไม่ได้ไม่ชอบที่แกทำแบบนั้น แต่เขาแค่ตกใจ ไม่คิดว่าแกจะแรดไงยัยอัยย์ หน้าแกกับนิสัยมันก็ต่างกันอยู่ เขาเห็นหน้าแกก็คิดว่าจะเรียบร้อยงี้ เจอเมื่อคืนเข้าไปเขาคงต้องจูนสมองใหม่"
พี่ภีมมองเธอไม่ออกเหรอ... เธอไม่ได้เป็นสาวเรียบร้อย หรือใสซื่ออะไรเลย บางทีเธออาจเจนจัดมากกว่าเขาก็ได้...
"แล้วฉันต้องทำไง แกล้งทำตัวแอ๊บใสดีปะ"
หรือให้เธอทำตัวเหมือนเด็กน้อยอินโนเซ้นท์ที่ไม่รู้เรื่องอะไรดี แบบนี้จะดีหรือเปล่า แต่การฝืนธรรมชาติของตัวเองก็ไม่ใช่เธออีก
ต่อให้เธอหน้าตาใสซื่อ ใช่ว่าตัวเธอจะซื่อตามสักหน่อย ก่อนเจอเขาเธอก็ช่วยตัวเองฉ่ำอยู่... แต่ตอนนี้มีคนที่ชอบแล้ว เริ่มไม่อยากใช้ 'ของปลอม' แล้ว อยากโดนของจริงบ้าง...
"แอ๊บใส? แกกับเขาคงชวดการเย็-แน่เพราะดูจากนิสัยพี่ภีมของแกน่าจะสุภาพจริงๆ เขาไม่กล้ารุกแกหนักๆ แบบที่แกรุกเขาแน่ๆ"
"...." ก็จริงอยู่
"ฉันว่าแกรุกเขาต่อไปนั่นแหละ ถ้าเขาไม่ชอบคนแบบนี้จะบอกแกตรงๆ เพราะบุกรุกโลกส่วนตัวเขามากเกินไป แต่ถ้าเขาชอบเขาอาจจะไม่พูดมันออกมา ฉันแนะนำให้แกท้าชนเขาไปเลย เอาให้ตบะแตกกันไปข้าง ฉันก็อยากรู้ว่าคนสุภาพๆ ตบะแตกแล้วเป็นไง"
คนแบบพี่ภีมคงไม่ตบะแตกง่ายๆ หรอก เมื่อคืนเธออ่อยจนหลับ เขาก็ไม่เห็นจะจับเธอกดเลย หรือเขาจะตายด้านเรื่องผู้หญิง?
"แต่เขาหลบหน้าเมื่อตอนเช้า แบบนี้เขาคงไม่ชอบฉันแล้วแน่ๆ"
หมายถึงอาจจะไม่ชอบนิสัยของเธอนี่แหละ เขาคงตกใจมากแน่ๆ ที่เธอยั่วเขาไม่เลิกอีกทั้งยังทำให้เขา 'แข็ง' แต่ไม่ยอมช่วย...
"เห้อ~ บางทีฉันอาจจะรุกมากไปจนพี่ภีมไม่ชอบ..."
ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด เป็นเธอคนเดียวเหรอที่รู้สึกกับเขามากเกินไป แต่เขากลับไม่อยากแตะต้องตัวเธอเลย
"ไม่จริง.." ยัยฟ่างส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเอ่ยอีกประโยค "บางทีเขาอาจจะเขินตัวเอง ที่เผลอจินตนาการเรื่องอย่างว่ากับแก แบบนี้ต้องยิ่งรุกให้หนัก"
หือ... เขินเหรอ? เป็นไปได้เหรอ เมื่อคืนมืดมากเธอไม่รู้ว่าเขาทำหน้าแบบไหน เขินหรือไม่พอใจเธอกันแน่
เมื่อเพื่อนพูดแบบนั้นจะเชื่อได้มากแค่ไหน
"จริงดิ เชื่อแกได้เหรอ" เชื่อยัยฟ่างได้จริงเหรอ ไม่ใช่ยิ่งรุกเขายิ่งเกลียดเธอนะ
"ไม่ลองก็ไม่รู้..."
เห้อ~ คำนี้อีกแล้ว ไม่ลองก็ไม่รู้...
.
.
.
.
- ผู้เขียน
