[งั้นก็ทำให้เรียบร้อยแล้วกัน เดี่ยวตอนเย็นผมเข้าไปหา] ธิมไม่ได้สนใจ เขาสนเพียงแต่ว่าตอนนี้ในหัวของเขามีแต่ร่างบางที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ซึ่งเขาพยายามสลัดภาพนี้ทั้งวัน แต่ภาพของเธอก็ยังไม่ลอยออกไปจากหัวของเขา อาจจะเพราะว่าเธอยังใหม่ เธอจึงยังเป็นที่ต้องการของเขา
เมยาวีกดวางสายเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องร้องไห้ออกมาด้วยความปวดใจ เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอต้องเจ็บปวดกับคำพูดและการกระทำของเขา ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันจะคอยทิ่มแทงเธอไปถึงเมื่อไหร่ พรหมจรรย์ของเธอไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับเขาเลย เมยาวีไม่รู้เลยว่าวันที่เธอรอคอยด้วยความหวังนั้นจะมีอยู่จริงหรือเปล่า
สองสัปดาห์ต่อมา...
สถานะผู้หญิงลับๆ ของธิมกำลังทำให้เมยาวีต้องพยายามทำตัวให้ชิน ทั้งที่เธอไม่อยากชินชากับอะไรแบบนั้น เมื่อต้องอยู่ที่บริษัทด้วยกัน เมยาวีก็เป็นเพียงพนักงานคนหนึ่งเท่านั้น เธอไม่ได้มีสิทธิ์พิเศษอะไร ซึ่งธิมก็ทำตัวห่างเห
