"ฮ่า ๆ ๆ" เรื่องเล่าของเบตงทำให้คนเป็นพี่สาวและพี่เขยหัวเราะเสียงดัง เพราะไม่เคยเห็นมุมนี้ของเบตง โดยเฉพาะการถูกด่าว่าบ้านไม่มีข้าวกิน ยิ่งทำให้นุ่มนิ่มกับโชกุนขำกันยกใหญ่
"สะใจอะไรขนาดนั้นไอ้โช เจ๊ก็อีกคนแทนที่จะหาทางช่วยน้อง เอาแต่นั่งหัวเราะเยาะอยู่ได้"
"เจ๊ไม่ได้หัวเราะเยาะ แค่ขำคุณอากับแบทนั่นแหละ มันดูเข้าตำราพ่อตากับลูกเขยดี"
"โธ่เจ๊...ผมซีเรียสนะ"
"แหม...มันก็ยากหน่อยแหละ ก็พ่อตาไม่เหมือนเมียนะโว้ย" โชกุนว่า
"แล้วเกี่ยวอะไรกับเมียวะไอ้โช มึงอย่ามั่ว"
"เมียงอนน่ะจับปล้ำทีสองทีเดี๋ยวก็หาย แต่พ่อตาจับปล้ำไม่ได้เหมือนเมียน่ะสิ เลยเหนื่อยหน่อย"
"ควาย! มันใช่เรื่องเปรียบเทียบกันไหม"
"ใจเย็นๆ เรื่องที่ผ่านมามันก็หนักหนากับฝั่งเขา ถึงแบทจะไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเกิดขึ้นแบบนั้น แต่มันก็ผิดพลาดไปแล้ว ก็ต้องยอมรับเพราะเรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่เราสามารถทำวันนี้และวันหน้าให้ดีได้ ก็
