ใบหน้าสวยเปื้อนรอยยิ้ม ดูสดใสร่าเริงไม่ว่าใครอยู่ใกล้ ก็คงหลงรักได้ไม่ยาก ความสวยของเธอสะดุดตาและละมุนละไมต่อสายตามาก ใครๆ ก็คงอยากจ้องมองทุกคืนวัน
"เธออยู่ไหนของโลกใบนี้กัน ยัยจิ๋ว"
แววตาหม่นหรี่หลับลงช้าๆ ก่อนจะขมวดคิ้วกัดกรามแน่นจนสันกรามนูน แม้เพียงรูปถ่ายในโทรศัพท์ ก็มิอาจบรรเทาความห่วงหาของเขาได้ เบตงยกแก้วเหล้าสาดเข้าคอรวดเดียวหมด นานนับชั่วโมงที่เขาเอาแต่นั่งมองรูปของสาวน้อยในโทรศัพท์มือถือ โดยไม่มีกิจกรรมใดๆ มาคั่น ตั้งแต่กลับมาบ้าน มุมโปรดของเขาก็คงมีแค่ห้องเครื่องดื่ม ที่มีทั้งของสะสมและของเอาไว้สังสรรค์ เขาดื่มมันทุกวัน จนไม่มีเวลาให้กับสิ่งใด
วันนี้ก็เช่นกัน นาฬิกาบนผนังห้องบอกเวลา 22.00น. เขาควรจะเข้านอนเหมือนคนอื่นๆ ไปแล้ว แต่ทว่าค้างคาวรัตติกาลอย่างเขา ยังคงนั่งอยู่กับแก้ววอดก้าแบบไม่คิดจะหลับนอน
ฉับพลันสายตาคมก็เหลือบไปเห็นสิ่งที่ผิดปกติจนน่าสงสัย เวลากลางดึกเช่นนี้ ทำ
