ความลับ
1019 คำ
ตอนที่ 6
ความลับ
“ทนไม่ได้ ...ก็ไม่ได้ต้องทนซิครับ!”
เสียงที่กระซิบข้างใบหูนั้น ปลุกเร้าแรงปรารถนาในตัวเธอ ยิ่งนิ้วเรียวแข็งเร่งจังหวะถี่กระชั้น ปลายฝัน ก็รู้สึกเหมือนตัวเองแข็งเกร็งไปทุกส่วน จนอยากจะให้เขาทำให้ถึงฝั่งฝัน
ทว่า ปุณณ์ กลับถอดถอนนิ้วออก
หน้าหล่อเหลาก้มลงเลียหยาดน้ำหวานที่ติดตรงปลายนิ้ว และมองเธออย่างยั่วเย้า มุมปากหยักได้รูปยกโค้งขึ้น ผ้าขนหนูที่พันรอบเอวไว้อย่างหมิ่นเหม่นั้นถูกปลดออก ท่อนเอ็นอวบใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเอ็นขรุขระแข็งตระหง่านอยู่ตรงหน้าขาแน่นเครียด
ปลายฝัน ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก
เธอจำมันได้ดี ทว่าวันนี้ทำไมเธอถึงรู้สึกหวั่นเกรงนัก
“มะ..ไม่ได้นะคะ”
“ทำไมละครับ วันนั้นเราก็เคยทำกันแล้วนิ”
เขาจับปลายคางเธอขึ้น มืออีกข้างดึงมือนิ่มของเธอให้โอบกุมท่อนเอ็นร้อน รอยยิ้มผุดพรายขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา ความรู้สึก ปลายฝัน สับสนทั้งตื่นเต้นและหวาดระแวงในคราวเดียวกัน เพราะ ปิยะ พี่ชายของเธอก็นอนอยู่ข้างบน
“พี่เป้อยู่”
“เขาไม่รู้หรอก ผมจะทำเบาๆ”
“ตะ..แต่ปรายไม่พร้อม”
“แน่ใจเหรอครับว่าไม่พร้อม”
ปุณณ์ แตะนิ้วคลึงเคล้นยังติ่งเกสรที่เริ่มฉ่ำแฉะ สองแก้มของปลายฝันผ่าวร้อนขึ้นมาอีกครั้ง อย่างไม่อาจจะควบคุม หัวใจเธอเต้นระส่ำยิ่งกว่าตอนที่เจอเขาครั้งแรกเสียอีก
ชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้จนชิด จับท่อนลำทาบยังกลีบละมุน ให้ปลายหัวหยักครูดเสียดสีไปกับกลีบเนื้ออ่อนไหวจนหยาดน้ำใสชโลมท่อนเอ็นของตน
“อื้อ..คะ คุณ”
ปลายฝัน ครางเสียงหลงเมื่อความซ่านสยิวแผ่ไปทั่วร่าง ยามท่อนเอ็นแข็งร้อนเสียดสีกับกลีบเนื้อละมุน จนเธอเริ่มนึกถึงสัมผัสที่เร่าร้อนระหว่างเขากับเธอในคืนนั้น
“ผมอยากเอาเข้าไป”
เขากระซิบเสียงแหบพร่า จับปลายหัวหยักเสียดสีแนบชิดเนินเนื้อภายนอกที่ฉ่ำวาวแดงระเรื่อด้วยแรงปราถนา
กริ้งๆๆๆๆๆ
เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น
ปลายฝัน ได้สติเมื่อมองผ่านม่านหน้าต่างแล้วเห็นรถมินิแวนคันหรูจอดอยู่หน้าบ้าน จึงรีบผละกายออกห่างจากเขา และดึงเสื้อยืดตัวโคร่งลงมาปิดส่วนล่างของตนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวิ่งออกไปหน้าบ้าน ทว่าไม่วายมองมายังร่างหนาที่ยืนมองด้วยดวงตาดำมืดยิ่งกว่าเดิม
“ถือว่าปรายได้ชดใช้คืนคุณแล้วนะคะ”
เอ่ยเสร็จ เธอรีบเปิดประตูออกไปด้านนอกทันที
“สวัสดีครับ ผมมารับคุณปุณณ์ครับ”
ชายในชุดสูทสีดำ ก้าวลงจากรถมินิแวนคันหรู แล้วเอ่ยบอกเธออย่างนอบน้อม ทำให้ ปลายฝัน ชะงักเล็กน้อย ด้วยไม่คาดคิดว่าบริษัทวีเคกรุ๊ปของพี่ชาย จะบริการพนักงานบริษัทดีขนาดนี้
ถึงขนาดมีรถหรูรับส่งเลยเหรอเนี่ย! สุดยอดเลย
“....”
“เสร็จแล้ว”
ปลายฝัน มองกลับไปยังต้นเสียง เห็นร่างหนายืนนิ่งอยู่ด้านหลัง เขาแต่งตัวเรียบร้อยด้วยเสื้อตัวใหม่ที่เธอเตรียมให้ ใบหน้าหล่อเหลานั้นกลับมาเรียบเฉยและมองเธอด้วยแววตาเยือกเย็น
หญิงสาวรู้สึกได้ถึงดาเมจรุนแรงที่แผ่ซ่านออกมา
จนต้องเบี่ยงสายตาหลบ
“เชิญครับคุณปุณณ์”
ปุณณ์ ก้าวเท้าขึ้นไปบนรถก่อนที่ประตูจะถูกปิดลง ชายหนุ่มมองออกมานอกกระจกรถ พินิจหน้าเนียนใสของคนต้นปัญหาที่ชะเง้อมองเขาแต่ไม่สามารถมองทะลุผ่านเข้ามาในรถได้ ก่อนที่เธอจะหันหลังเดินเข้าไปในบ้าน
ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจออกมาเล็กน้อย
นึกถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่ที่ทำให้เขาเกือบจะคลายหงุดหงิดงุ่นง่านก่อนหน้าลง หลังจากสะสมมาหลายวัน
ตั้งแต่คืนนั้นที่เขาเจอ ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ Hit pub
เขากำลังนั่งดื่มหลังจากพันธมิตรทางธุรกิจกลับไป และตั้งใจจะกลับอยู่แล้ว
ทว่าผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาหาเขาในห้องวีไอพี
เธอแต่งตัวจัดจ้าน ทว่าสายตาเย้ายวนที่ขัดแย้งกับท่าทางนั้นกลับดึงดูดเขาได้อย่างน่าประหลาด
ท่าทีของเธอในคืนนั้นทำให้เขารู้สึกสนุก
และปล่อยตัวปล่อยใจไปกับการล่อลวงของเธอ ที่รุกเร้าไม่ต่างจากแม่เสือสาวเจ้าเสน่ห์
กว่าจะรู้ตัว เขาก็คร่อมอยู่บนตัวเธอแล้ว ท่าทางงกๆเงิ่นๆนั้นท้าทายเหมือนอยากรู้อยากเห็นในสิ่งที่เขากำลังสอดสวมเข้าไปตัวเธอ ความโอบรัดของมวลเนื้อที่ตอดรัดนั้นทำให้เขารู้สึกแทบจะคลั่ง
เสียงครางของเธอหวานกังวาน
ร่างเล็กบิดร่านเมื่อเขาโยกขยับ สองมือเธอกกกอดเขาแน่น สัมผัสของเธออบอุ่น ผิวเนียนละเอียดนั้นให้ความรู้สึกดีและแตกต่างจากทุกสัมผัสเซ็กส์ที่เขาได้ลิ้มลองมา
แต่เมื่อพายุพิศวาสจบลง เธอกลับเดินหายไปดื้อๆ
ในจังหวะที่เขากำลังวุ่นวายกับเรื่องบางอย่าง
นั่นทำให้เขาหงุดหงิด เหมือนตัวเองถูกหลอก
และตอนนี้เขากำลังให้ลูกน้องตามหาตัวเธอจ้าละหวั่น
ในวันนี้กลับพบเธอโดยบังเอิญแบบไม่คาดคิด แท้จริงแล้วเธอคือ น้องสาวของปิยะ พนักงานในบริษัทเขาเอง และภาพลักษณ์ในวันนี้ของเธอชั่งแตกต่างจากวันนั้น ราวหน้ามือเป็นหลังมือ
ทว่าการตอบรับสัมผัสของเขายังกระตือรือร้นเหมือนเดิม
มุมปากของ ปุณณ์ ยกโค้งขึ้น เมื่อนึกถึงท่าทีและประโยคเมื่อสักครู่นี้ของเธอ ลิ้นสากแลบออกมาเลียละเลียดความหวานล้ำที่ยังคงติดอยู่ตรงริมฝีปากตน ดวงตาคมเข้มวาววับขึ้น
“ถือว่าปรายได้ชดใช้คืนคุณแล้วนะคะ”
ชดใช้งั้นเหรอ?
แค่นี้มันไม่เพียงพอกับความหงุดหงิดงุ่นง่านที่ปะทุขึ้นมายิ่งกว่าเดิมหรอกนะ
**************
- ผู้เขียน
