เจ้านายใหญ่
1041 คำ
ตอนที่ 7
เจ้านายใหญ่
ปลายฝัน กลับเข้ามาในบ้านหลังจากที่มินิแวนคันหรูแล่นออกไปแล้ว หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ รีบเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกายขับไล่ความร้อนรุ่ม ที่แผ่ซ่านจนเหมือนกำลังโดนไฟนาบไปทั่วตัว
แต่ไม่ว่าจะอย่างไรความรู้สึกจากสัมผัสของเขาก็ยังคงอยู่
“ผมอยากเอาเข้าไป”
ถ้อยคำของเขายังติดตรึงอยู่ในโสตประสาท
“เมื่อวานพี่เมาไม่รู้เรื่องเลย ขอบใจมากนะปราย”
แก้วกาแฟในมือของ ปิยะ ถูกวางลง หลังจากดื่มรวดเดียวจนหมด ด้วยต้องการขับไล่อาการเมาแฮ้งค์ที่ยังค้างคาให้หมดไป
“ถ้าจะเมาเละเทะไม่ได้สติแบบนี้ วันหลังไม่ต้องดื่มเยอะขนาดนั้นนะพี่เป้ อันตรายและเดือดร้อนคนอื่นเปล่าๆ”
“ตอนแรกก็ว่าจะไม่ดื่มเยอะหรอก แต่ไอ้เต้กับไอ้กานมันคะยั้นคะยอ งานโปรเจคเพิ่งเสร็จและมีออเดอร์ใหม่เข้ามาเลยฉลองกันหน่อย และถือโอกาสสร้างความสัมพันธ์กับประธานคนใหม่ของบริษัทที่เพิ่งมารับตำแหน่งด้วย”
“ค่ะ กินโจ๊กให้หมดก่อน”
ปิยะ พี่ชายเธอทำงานอยู่ฝ่ายพัฒนาธุรกิจของ บริษัทวีเคกรุ๊ป ที่เป็นบริษัทผลิตถุงมือยาง และอุปกรณ์สำหรับใช้ทางการแพทย์ และเหมือนตำแหน่งหน้าที่นั้นจะไปได้ดีพอสมควร
“พอเมาเสร็จก็ยังมาส่งพี่ด้วย คุณปุณณ์น่ะ”
แค่ได้ยินชื่อของเขา คุณปุณณ์ สองแก้มของเธอก็ผ่าวร้อนขึ้นมาแทบจะทันที
บ้าจริง!! เพราะชื่อนี้แหละที่ทำเอาเธอนอนไม่หลับทั้งคืน
“พี่ปุณณ์นี่เพิ่งเข้ามาทำงานที่วีเคใช่มั้ยคะ”
แม้จะดูแล้วเขาน่าจะอายุมากกว่าเธอและใกล้เคียงกับพี่ชายคือ ปิยะ แต่อาจจะโดนย้ายมาจากที่อื่น เพราะเพื่อนๆในแผนกของพี่ชายเธอรู้จักแทบจะทุกคน
“ใช่ เพิ่งจบจากนอกมารับตำแหน่งต่อจากคุณชาญชัยเจ้าของบริษัทวีเคไง”
“หือ”
ปลายฝัน ชะงักเล็กน้อย
“คุณปุณณ์เป็นประธานของวีเคกรุ๊ป เป็นหนุ่มรุ่นใหม่ที่ไฟแรงมาก ตั้งแต่มาบริหารได้สองเดือนกว่าๆ ตอนนี้วีเคปรับเปลี่ยนไปเยอะเลย และออเดอร์หลั่งไหลมาไม่หยุด แถมตอนนี้ทางบริษัททีแผนจะทำผลิตภัณฑ์ส่วนอื่นนอกจากถุงมือยางด้วยนะตอนนี้พี่เองจะได้เลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นด้วย”
“ห๊ะ ว่าไงนะ!”
ต้องอึ้งอะไรก่อนดี!
ONS คนนั้น เป็นประธานบริษัทของพี่ชายเธอ
หรือ พี่ชายตัวเองจะได้เลื่อนตำแหน่ง
ทำไมเขาไม่เป็นแค่พนักงานธรรมดา เหมือนปิยะ
“ประธานวีเคกรุ๊ป?”
“ใช่ คุณปุณณ์ ปราณชัย ลูกชายคนโตของคุณชาญชัยไง เพิ่งเรียนจบมา แต่ไม่ถือตัวเลยนะเมื่อวานอาสาที่จะขับรถมาส่งพี่ถึงบ้านเลย คิดแล้วพี่เองก็แย่นะแหละ! วันนี้ต้องรีบเข้าออฟฟิศหน่อย”
ปุณณ์ ปราณชัย ตัวของปลายฝันชาวาบขึ้นมา
ไม่นะ! เธอทำอะไรพลาดไปตรงไหนเหรอเปล่า? ทำไมถึงไม่ใส่ใจข้อมูลตรงส่วนนี้มาก่อนเลย ทั้งที่นี่เป็นเจ้านายใหญ่บริษัทวีเคกรุ๊ปที่พี่ชายเธอทำงานอยู่แท้ๆ
“เป็นอะไรปราย ไม่สบายรึเปล่า?”
พี่ชายชะโงกหน้ามาใกล้ เมื่อเห็นเธอใบหน้าแดงก่ำ ทว่าหญิงสาวส่ายหน้าปฎิเสธ
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่เป้รีบกินเถอะ”
“อืม...ว่าแต่นี่?”
ปิยะ เหลือบมองถุงบนโต๊ะที่น้องสาวเลื่อนให้
“เสื้อของคุณปุณณ์ ที่เมื่อวานเลอะเทอะ ปรายซักให้แล้วฝากคืนด้วยนะคะ”
“ได้ ขอบใจมากนะปราย ..เออนี่! ตอนนี้เขามีรับทีมการตลาดเพิ่มด้วยนะ สนใจจะไปสมัครมั้ย ถ้าสนใจส่งเรื่องไปทางฝ่าย HR ได้เลยนะ พี่จะลองคุยให้ คงน่าจะดีกว่าเขียนนิยายอย่างเดียวนะ”
ปลายฝัน รีบส่ายหน้าปฎิเสธทันที
“มะไม่ดีกว่าค่ะ ตอนนี้ปรายเองมีงานเสริมทำหลายอย่าง ตอนนี้ก็กำลังบรีฟรับทำบทความให้กับบริษัทพีอาร์ของเพื่อนอยู่”
บ้าบอ! เขาเป็นประธานบริษัทวีเค ใครจะกล้าไปสมัครกัน ถึงแม้ตำแหน่งที่รับผิดชอบจะน่าสนใจก็เถอะ อีกอย่างไปทำงานเต็มตัวแบบนั้น เธอจะเอาเวลาที่ไหนมาเขียนนิยายกัน
อย่างไงการเดินตามความฝันก็เป็นสิ่งสำคัญ
และหากต้องไปทำงานกับประธานบริษัทที่เคย ONS เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าต้องติดต่อดีลงานกัน
“ตามใจละกัน”
ปิยะ ยักไหล่ก่อนจะคว้าถุงบนโต๊ะ และเดินไปยังรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน แต่ยังไม่วายหันมาบอกน้องสาวตัวเองด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย
“ขอให้ได้เป็นนักเขียนขนนกทองไวๆนะน้อง”
ชิ!!!
เป็นได้แน่นอนย่ะ! คอยดูละกัน! เดี๋ยวจะเอาขนนกทองมาฟาดหน้าให้ได้!
.
.
(ถึงไหนละปราย?)
เสียงเพื่อนสาวเอ่ยถาม เมื่อ ปลายฝัน ขับรถอีโคคาร์คันเก่งออกจากบ้านคล้อยหลังปิยะ ได้ไม่นาน
“ใกล้ละหลิน ไปถึงบริษัทแกไม่เกินสิบโมงแน่นอน”
(ดีแล้วอย่าเลทกว่านี้นะแก ลูกค้าเจ้านี้เป็นคนสำคัญที่อยากจะให้พีอาร์ภาพลักษณ์ของผลิตภัณฑ์ให้ออกมานุ่มนวล ไม่โฉ่งฉ่างเพื่อให้เข้าถึงกลุ่มผู้บริโภคได้ และฉันนึกถึงใครไม่ได้เลย ถ้าไม่ใช่แกเป็นคนเขียนบทความนี้)
ประโยคของ หลิน เพื่อนสาวทำให้ ปลายฝัน จินตนาการตาม แม้ที่ผ่านมาเธอจะสกรีนงานในการเขียนบทความทุกครั้ง แต่นี้เป็นงานของบริษัทพีอาร์เพื่อนสนิท ที่ได้รับแจ้งแบบกะทันหัน และยังไม่ได้คุยรายละเอียดที่ลึกซึ้งอะไรมาก
“ได้ เดี๋ยวรายละเอียดค่อยคุยกันเพิ่มตอนฉันไปถึง ว่าแต่..”
(อะไร?)
“ผลิตภัณฑ์ที่ว่าคืออะไรเหรอ?”
(เห็นลูกค้าจะทำเกี่ยวกับถุงยางอนามัยและนำเข้าเซ็กส์ทอยถูกกฎหมายน่ะ เป็นธุรกิจใหม่ที่แยกออกมาจากไลน์ธุรกิจเดิม)
อะไรนะ!
**********
- ผู้เขียน
