ณ สำนักศึกษา
ศิษย์ชายหญิงต่างคร่ำเคร่งกับตำราตรงหน้า แต่ละระดับชั้นมีเหล่าซือคอยดูแลอย่างใกล้ชิด วันนี้เหลียนหลิงซือมีสอบคัดอักษร นางฝึกคัดมาค่อนคืน ถึงแม้ว่าจะถูกรบกวนเล็กน้อยจากชายแปลกหน้าผู้ซึ่งผ่านเข้ามาในห้องได้โดยไม่เปิดประตู ซ้ำยังกล่าวอ้างว่าตนเองคือจอมมารผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อคืนนางยังสามารถรวบรวมสมาธิ รวบรวมสติฝึกคัดอักษรต่อจนดึกดื่นหลังจากถูกเขาฝากรอยจุมพิตอันแสนหวานไว้ให้
พลันในเสี้ยวความคิดของนางกลับนึกไปถึงใบหน้าของแม่ทัพหานฟง ชายผู้สอนนางคัดอักษรเพื่อจะมาสอบในวันนี้
“หลิงเอ๋อร์ เจ้าฝึกคัดมาบ้างหรือยัง เจ้าสอบครั้งนี้เป็นครั้งที่ห้าแล้วนะ” ลู่หนิงอัน สตรีรูปร่างอวบผู้เป็นเพื่อนสนิทของนางเอ่ยถาม ในมือของลู่หนิงอันยังถือขนมพลางแทะขนมไปด้วย
“ข้าฝึกมาแล้วเรียบร้อย แล้วเจ้าเล่า”
“พี่ใหญ่ของข้าฝึกคัดให้เมื่อคืน ข้าแทบไม่ได้นอน”
“ข้าอยากสอบให้เสร็จสิ้นเสียที”
“ดีแล้ว เจ้าชอบบ่ายเบ
