จอมมารฉีเคอพาเหลียนหลิงซือผ่านป่าอาถรรพ์มาอย่างรวดเร็ว ไอพลังสีดำเข้มโอบล้อมร่างทั้งสองเอาไว้ ร่างของจอมมารโอบกอดร่างนางไว้แนบอก ร่างสูงเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับลมพายุ สัตว์ร้ายในป่าอาถรรพ์ต่างกลัวหัวหดเพียงสัมผัสไอพลังดำเข้มอันรุนแรง บริเวณใดที่จอมมารเคลื่อนผ่านใบไม้ล้วนแห้งเหี่ยวเฉาตาย ฝูงนกมฤตยูตกลงมาชักดิ้นชักงอที่พื้น สัตว์ประหลาดในป่าอาถรรพ์ต่างพากันหนีหัวซุกหัวซุน
เขาพาเหลียนหลิงซือมาหยุดอยู่บนลานหน้าตำหนักมืด ผู้อาวุโสผู้ดูแลตำหนักก้าวออกมาพร้อมศิษย์ผู้ฝึกมารหลายร้อยคน ส่วนใหญ่ระดับขั้นการฝึกอยู่ในระดับขั้นหนึ่งหรือขั้นสอง ศิษย์ทั้งหลายต่างมองจอมมารฉีเคออย่างไม่ไว้ใจ
ท่านผู้เฒ่าคารวะจอมมารอย่างนอบน้อม พลางมองสตรีในอ้อมกอดของมารหนุ่มฉีเคอ
“คงเป็นเรื่องสำคัญมากกระมัง ท่านจึงต้องลงมาที่ดินแดนอี้หลานด้วยตนเอง” ท่านผู้เฒ่าคุกเข่าลงที่พื้น
เหล่าศิษย์เห็นดังนั้นต่างพากันทรุดกายลงคุกเข่
