ณ ดินแดนเทพ ตำหนักมหาเทวะ
บุรุษผู้มีผมสีเงินยวง ใบหน้าหล่อเหลาราวเซียนสวรรค์ยืนเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง หลากหลายอารมณ์ความรู้สึกผสมปนเปหัวเขาจนจิตใจปั่นป่วน
เหตุใดต้องเป็นเขา
‘เขาเพียงผู้เดียว ผู้จดจำนางได้ทุกชาติภพ’
มันคงเป็นคำสาปรักกับพันธะจิต นางลั่นวาจาดั่งคำสาปฝังไว้กับดวงจิตของมหาเทวะ ไม่ว่าจะเกิดอีกกี่ชาติภพ เขาต้องชดใช้ให้นางตลอดกาล
มหาเทวะเว่ยซานซิงเปิดกลไกลับบนฝาผนัง ร่างสูงสง่าในอาภรณ์สีขาวเหลือบทองปักดิ้นทองคำลายมังกรก้าวเข้ามายืนอยู่เบื้องหน้าภาพวาดขนาดใหญ่ ภาพวาดสูงตระหง่านเป็นภาพคู่ชายหญิง ภาพสามีประคองกอดภรรยาผู้งดงามในอาภรณ์สีแดงสด อาภรณ์อันหรูหราอลังการสมกับศักดิ์เกียรติยศในงานอภิเษกของมหาเทวะเว่ยหลวนอู่กับมหาเทวีเจาจวิน งานอภิเษกอันลือเลื่องไปทั่วสามดินแดน
ในภาพนั้นเป็นภาพตัวบุรุษผู้หนึ่ง ผู้มีหน้าตาเหมือนเขาไม่ผิดเพี้ยนกับสตรีผู้มีใบหน้าเหมือนหวังเจียวหลินในชาต
