เสียงนกร้องริมหน้าต่าง นกตัวเล็กบินเคียงคู่กระหนุงกระหนิงออกหากินยามเช้าอย่างมีความสุข ความสุขอันเรียบง่ายของสัตว์โลกตัวน้อยคือการได้อยู่เคียงกันเช่นนี้ทุกเช้าค่ำ จอมมารมองนกน้อยบินเคียงคู่ เขาอยากเป็นเช่นนั้นบ้าง อยู่อย่างเรียบง่าย ได้ใช้ชีวิตแนบเคียงนางก็พอแล้ว
แสงแดดอ่อนรำไรส่องแสงลอดม่านไหมสีม่วงอ่อนตกกระทบใบหน้างาม จอมมารฉีเคอเพ่งมองใบหน้านั้นอย่างพินิจ ราวกับอยากจดจำทุกเสี้ยววินาทีบนเตียงนุ่มอบอุ่นนี้ เขาไล้มืออย่างแผ่วเบาใบตามแก้มนวลขาว ใบหน้านางมีสีเลือดฝาดจางๆ ปากอิ่มสีแดงสดคล้ายจะยิ้ม ขนตาหนาเป็นแพบนเปลือกตาเรียวรีกำลังขยับ นางกำลังฝัน ฝันถึงสิ่งใดหนอจึงทำให้สตรีในอ้อมกอดเขายิ้มออกมาเช่นนี้
นางมารหวังเจียวหลินในร่างเหลียนหลิงซือช่างน่ารักน่าทะนุถนอม ไม่ได้เกรี้ยวกราดร้อนแรงเหมือนเปลวไฟดั่งเช่นตัวตนแท้จริงของนางพญามาร แต่ไม่ว่านางจะเป็นอย่างไร เขาทุ่มเทจนหมดหัวใจให้หวังเจียวหลิน
