ตอนที่ 4
ช่วงบ่าย
หลังจากคุณปู่ของฌาวีร์กลับไปที่บ้านเรียบร้อยแล้ว เขาก็เรียกวิฑูรย์ ผู้ช่วยส่วนตัวเข้าพบ
“เรื่องบ้านที่ฉันจะซื้อ คุณไปต่อรองกับเจ้าของเค้าหรือยัง”
“ไปมาแล้วเมื่อวานนี้ครับ แต่ว่า...เจ้าของเค้าไม่ยอมลด” วิฑูรย์ตอบ
“เอารายละเอียดมาให้ผมดูหน่อยซิ” วิฑูรย์รีบเปิดแฟ้มแล้วหยิบรายละเอียดยื่นให้เจ้านาย
“บ้านหรูใจกลางกรุง มูลค่า 46 บาท บนที่ดินขนาด 3 ไร่ ย่านสุขุมวิท ต่อรองราคาได้” ฌาวีร์อ่านประกาศตามเพจที่วิฑูรย์ปริ้นออกมาก่อนจะเอ่ยถามผู้ช่วยอีกครั้ง
“เค้าก็ระบุว่าต่อรองราคาได้นี่ แล้วทำไมเจ้าของถึงไม่ยอมลดละ” ฌาวีร์ถามผู้ช่วยด้วยความแปลกใจ
“คือเมื่อวานที่ไปผมเจอแค่ลูกสาวของเจ้าของครับ แต่เธอก็ยืนยันว่านี่เป็นราคาที่แม่เธอลดแล้ว” วิฑูรย์อธิบาย
“บ้านกำลังจะโดยยึด ฉันว่าไม่น่าต่อรองยากหรอกมั่ง”
“ผมว่าเรารอซื้อจากธนาคารไม่ดีกว่าเหรอครับ” วิฑูรย์รีบเสนอเจ้านาย
“งั้นไม่เป็นไร งั้นเดี๋ยววันนี้ฉันไปต่อรองเอง”
“แล้วคุณฌาวีร์รู้จักเจ้าของเค้าเหรอครับ” วิฑูรย์รีบถาม
“ไม่จำเป็น” พูดจบซีอีโอหนุ่มก็รีบเดินออกจากห้องทำงานไป
ระหว่างขับรถ ฌาวีร์ก็โทรหาเบอร์ติดต่อที่ลงไว้ในเพจขายบ้านมือสอง
“สวัสดีครับ..คุณเป็นเจ้าของบ้านหลังที่จะขายใช่มั้ยครับ!! พอดีอีกหนึ่งชั่วโมงผมจะเข้าไปดูบ้านที่ให้คนมาติดต่อไว้เมื่อวานนี้ครับ”
“สักบ่ายสองได้มั้ยคะ ตอนนี้ฉันอยู่ข้างนอก” เสียงหวานกรอกสายตอบไปก่อนจะก้มมองดูนาฬิกาข้อมือ บ่งบอกว่าเป็นเวลา 15.30 น.
“ผมมีเวลาไม่มาก คุณกลับบ้านเร็วกว่านี้สักครึ่งชั่วโมงได้มั้ยครับ”
“ตอบไม่ได้เลยค่ะ ว่าจะทำได้มั้ย..คือว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่มหาลัยค่ะ กำลังรอรถเมล์อยู่” อลิสาตอบไปตามความจริง
“ผมกำลังจะขับผ่านหน้ามหาลัยพอดี คุณสะดวกไปกับผมเลยมั้ยครับ ผมจะแวะรับ” ฌาวีร์ยื่นข้อเสนอ
“เอาอย่างนั้นเลยเหรอคะ”
“ครับ พอดีผมมีเวลาไม่มาก”
“เอ่อ..อื้ม..” หญิงสาวทำท่าครุ่นคิด ฌาวีร์เดาความคิดของเธอแล้วรีบพูดขึ้น
“หรือว่า...คุณไม่ไว้ใจผม”
“ปะ เปล่า ๆ หรอกค่ะ” เขาเห็นสาวสวยคนหนึ่งยืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงป้ายรถเมล์ เธอสวยเด่นสะดุดตา จนเขามองเพลิน ผิวขาวเนียนเปล่งปลั่ง ในชุดนักศึกษารัดรูปที่เธอสวมใส่ หน้าอกกลมมนใหญ่โต เอวเล็กบางกระชับโค้งเว้าได้สัดส่วน กระโปรงสั้นรัดรูปเผยให้เห็นเรียวขาขาวอวบ เล่นเอาฌาวีร์แอบหวั่นไหวอยู่ไม่น้อย
“ผมถึงหน้ามหาลัยคุณละ คุณลองมองขวามือสิครับ เห็นรถสีน้ำเงินที่จอดอยู่มั้ยครับ” หญิงสาวเหลือบไปมองตามที่เขาบอกก่อนจะเห็นรถซูเปอร์คาร์คันหนึ่งจอดอยู่ เขายิ้มและพลางนึกในใจว่า ใช่เธอจริง ๆ ด้วย!!
“เห็นแล้วค่ะ” เมื่อหญิงสาวเดินมาถึง ประตูรถของเขาก็ยกขึ้นในลักษณะปีกนก ทำเอาสาว ๆ บริเวณนั้นต่างมองกันจนแทบจะเป็นตาเดียว และอิจฉาหญิงสาวที่กำลังจะได้ขึ้นไปนั่ง
“ขึ้นมาสิครับ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก” เขายิ้มกว้างอย่างเป็นมิตรและเอ่ยชักชวนให้หญิงสาวขึ้นรถของตัวเอง อลิสาไม่มีเวลาตัดสินใจมากเพราะคนมองกับเต็มจนเธอต้องรีบก้าวขึ้นรถของฌาวีร์
อลิสาตัดสินย่อตัวลงเล็กน้อยแล้วก้าวขึ้นนั่งในรถของเขาที่แบนสนิทจนแทบจะถึงพื้นถนน
หญิงสาวในชุดนักศึกษากระโปรงสั้นรัดรูปเหนือเขาแต่พอขึ้นมานั่งในรถของเขาก็กลับกลายเป็นว่าเธอโชว์ขาอ่อนของเธอให้เขาเห็นเต็ม ๆ เพราะกระโปรงของเธอมันเลื่อนขึ้นมาอยู่ข้างบนจนเกือบถึงโคนขา อาลิสาถึงกับต้องรีบเอากระเป๋าสะพายปิดขาเนียนตัวเองเอาไว้ก่อนที่รถจะพุ่งทะยานออกไปด้วยความเร็ว จนเธอต้องรีบเอาเข็มขัดนิรภัยมารัดตัวเองเอาไว้กับเบาะ
“คุณช่วยบอกทางผมด้วยนะครับ” เขาหันมาพูดกับเธอก่อนจะใช้สติจดจ่ออยู่กับการควบคุมรถของตัวเอง
“ค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น ก่อนที่เขาจะลดความเร็วลงมาให้อยู่ในระดับที่กฎหมายกำหนด เพราะรู้ว่าเธอน่าจะกลัว
ไม่นานนักรถซุเปอร์คาร์คันหรูก็ขับมาจอดอยู่บริเวณหน้าบ้านของอลิสา..ก่อนที่มารดาของเธอจะอาสาเดินมาเปิดรั้วให้ฌาวีร์ขับรถเข้ามา” เพราะเมื่อสักครู่อลิสาได้โทรหามารดาของตัวเองมาตลอดทาง และบอกว่าตัวเธอเองนั่งรถมากับคนที่จะซื้อบ้าน ฌาวีร์คิดว่านักศึกษาหุ่นน่าฟัดคนนี้ช่างรอบคอบซะเหลือเกิน และเขาก็เริ่มสนใจในตัวเธอขึ้นมาแล้วสิ!
ฌาวีร์กำลังเดินสำรวจความเรียบร้อยไปยังห้องต่าง ๆ ของตัวบ้านและมาหยุดคุยกับมารดาของเธอที่หน้าห้องรับแขก อาลิสาแยกตัวไปเตรียมน้ำมาเสิร์ฟให้กับชายหนุ่ม ในระหว่างนั้นเขาก็เห็นอาลิสาเดินเอาน้ำเข้าไปวางให้เขาที่โต๊ะ พอเธอหันหลังเดินกลับออกมา
ทันใดนั้น!!!
“ว้าย!!!”
ร่างบางเซถลามาตรงร่างของชายหนุ่ม ฌาวีร์ที่เห็นก็รีบอ้าแขนไปรับร่างเธอเอาไว้ได้ทัน ทั้งคู่สบตากันอยู่ครู่ใหญ่ต่อหน้าต่อตาของศศิธรที่กำลังเดินคุยกับฌาวีร์เข้ามาภายในห้อง
“เป็นอะไรมั้ยครับ” เขาถาม
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวรีบดันตัวเองออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม