ตอนที่ 3 เพื่อนช่วยเพื่อน
798 คำ
“มานั่นละ” ทันทีที่เห็นไนล์เปิดประตูลงจากรถ วิคเตอร์ หนึ่งพิภพ ก็เรียกให้ ต้นไม้ ธารพิรุณ กับ ไฟท์เตอร์ ปัณณ์คุณณ์ หันไปมอง
“ทำไมยังไม่ขึ้นห้องสอบกันวะ” ไนล์ชะงักเมื่อเพื่อนทั้ง 3 คน มาขวางหน้าไว้
“พวกกูต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายถามว่ามึงหายหัวไปไหนมา” ไฟท์เตอร์ย้อนถาม
“ไม่มาเรียน ไม่รับโทรศัพท์ ไม่อ่านข้อความ กูนึกว่าตายห่าไปแล้ว” แม้จะเป็นคำพูดห้วนๆ แต่ไนล์ก็รับรู้ถึงความเป็นห่วงจากวิคเตอร์
“ไปหาที่บ้านก็ปิดเงียบ เหมือนไม่มีใครอยู่ มึงหายไปไหนมา” ไนล์ไม่มาเรียนและขาดการติดต่อ ต้นไม้จึงชวนวิคเตอร์กับไฟท์เตอร์ไปหาที่บ้าน แต่บ้านก็ปิดเงียบ ไม่มีแม้แต่แม่บ้านออกมาต้อนรับ
“ไปสอบก่อน เดี๋ยวไม่ทัน” อีก 5 นาที ก็จะถึงเวลาสอบ หากต้องตอบคำถามของเพื่อนทั้งหมดคงเลยเวลาเข้าห้องสอบเป็นแน่
“ถ้ามึงชิ่งโดนตีนพวกกูแน่” วิคเตอร์ขู่ไว้ก่อน ไม่ไว้ใจ กลัวว่าไนล์จะเร่งทำข้อสอบ แล้วหนีกลับไปก่อน
“กูจะหนีพวกมึงทำไม ไปได้แล้ว เหลือเวลาไม่ถึงห้านาที เข้าห้องสอบไม่ทันได้ซวยกันหมดนี่” ไนล์ไม่ได้จะคิดหนี เพราะเขาก็มีเรื่องจะปรึกษาเพื่อนอยู่เหมือนกัน
ขณะสอบ ไฟท์เตอร์ วิคเตอร์ และต้นไม้ คอยจับตาดูไนล์ตลอดชนิดไม่ให้คลาดสายตา หากชิ่งหนีจะได้ตะครุบตัวไว้ทัน ที่ทำล้วนเป็นห่วง มั่นใจว่าต้องเกิดเรื่องกับเพื่อน และวันนี้ต้องรู้ให้ได้
หลังจากสอบเสร็จ ไนล์เหมือนผู้ต้องหาที่กำลังถูกสอบปากคำ โดยที่เพื่อนทั้ง 3 คน ทำหน้าที่ตำรวจสอบสวน
“วิคเตอร์ ต้นไม้ ฝากงานที่ Elysia ให้กูหน่อยสิวะ” สิ่งที่ไนล์ขอความช่วยเหลือทำเพื่อนๆ อึ้งงัน เพราะฐานะทางบ้านของเขาไม่ได้น้อยหน้าทุกคนเลย แต่จู่ๆ อยากทำงานในบาร์โฮสต์ ย่อมทำให้เพื่อนๆ งงเป็นไก่ตาแตก
“มึงมีปัญหาเรื่องเงินเหรอวะ” ไฟท์เตอร์ถาม
“พ่อกูเส้นเลือดในสมองแตก เป็นอัมพาตครึ่งซีก”
“ครั้งล่าสุดที่เจอ พ่อมึงก็ยังดูแข็งแรง” ต้นไม้ไม่อยากเชื่อว่าพ่อของไนล์จะป่วยปัจจุบันทันด่วนแบบนี้
“มันต้องมีสาเหตุใช่ไหมวะ” วิคเตอร์คิดว่าต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลัง แค่ป่วย ครอบครัวของไนล์ไม่น่าจะประสบปัญหาทางการเงิน ถึงขั้นอยากไปทำงานเป็นหนุ่มโฮสต์
ไนล์เล่าปัญหาครอบครัวที่กำลังประสบอยู่ให้เพื่อนทั้ง 3 คน ฟังอย่างไม่ปิดบัง และเมื่อเล่าจบ เสียงแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ก็ดังขึ้น 3 ครั้ง
“พวกมึงโอนเงินมาให้กูทำไม” ราวกับนัดกัน ไฟท์เตอร์ วิคเตอร์ และต้นไม้ โอนเงินให้ไนล์คนละ 1 ล้านบาท
“ถ้าไม่พอก็บอก” วิคเตอร์พร้อมช่วยเพื่อนยามเดือดร้อน ต่อให้มากกว่านี้ก็ช่วยได้
“ขอบใจพวกมึงมาก แล้วกูจะรีบหาเงินมาคืนพวกมึง” ไนล์ซึ้งน้ำใจของเพื่อนทั้งสามมาก ทั้งที่เขายังไม่เอ่ยปากขอยืม แต่ทุกคนก็พร้อมให้การช่วยเหลือ
“ไม่ต้องเอามาคืน แล้วต่อไปมีอะไรก็บอก พวกกูพร้อมช่วย” ไฟท์เตอร์ไม่คิดจะเอาเงินคืน เช่นเดียวกับวิคเตอร์ ต้นไม้
“แต่ยังไงกูก็ต้องหาเงินมาคืนพวกมึง” อย่างไรไนล์ก็ต้องคืนเงินก้อนนี้ให้เพื่อน
“คือจะเป็นโฮสต์ให้ได้” วิคเตอร์ถาม
“เวลานี้กูต้องเป็นหลักให้พ่อกับแม่ งานไหนที่ทำให้สภาพคล่องทางการเงินดีขึ้นกูก็จะทำ”
“ถ้ามึงยืนกรานที่จะเป็นโฮสต์ กูจะให้ฟ้ากับฝนดันมึงเป็นตัวท็อป Elysia” ในเมื่อเพื่อนยืนกรานที่จะเป็นหนุ่มโฮสต์ วิคเตอร์ก็พร้อมผลักดัน
ฟ้า ฟ้าลดา กับ ฝน ฝนธิดา ลูกพี่ลูกน้องของต้นไม้กับวิคเตอร์ เจ้าของ Elysia แม้ทั้งคู่จะยังเรียนปริญญาตรีอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา แต่เมื่อคนหล่อมันดีต่อใจ และจะดีมากแค่ไหนถ้าได้รับการปรนนิบัติจากหนุ่มๆ หน้าตาดีด้วยการเอาอกเอาใจเฉกเช่นนางฟ้าหรือนายหญิง ทั้งคู่จึงสืบทอดอุดมการณ์ด้วยการแอบเปิดบาร์โฮสต์ แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาผู้ใหญ่ไปได้ แม้จะเกือบโดนสั่งปิด แต่ก็รอดมาได้เพราะความออดอ้อน
ยามที่ฟ้ากับฝนเรียนอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา บาร์โฮสต์จึงอยู่ในความดูแลของพ่อกับแม่ของทั้งคู่ และลูกพี่ลูกน้องอย่างต้นไม้กับวิคเตอร์ที่ทั้งคู่ฝากฝังให้เข้าไปดูแลความเรียบร้อย
- ผู้เขียน
